مهره هاي لرزان، دردهاي بي درمان

سايت ايران افشاگر

پاگرفتن ائتلاف ضدداعش و گسترش روز افزون آن، سردمداران ترسان و لرزان رژيم آخوندي را به آه و ناله و شكر خوردن از اعمال گذشته واداشته به نحوي كه گرداننده سايت گشتاپوي آخوندي موسوم به هابيليان نوشته است: «اين بنياد(هابيليان) توانسته است با برگزاري نمايشگاه‌ها و کنگره‌ها و ديدارهاي مختلف راه خوبي را در اشاعه فرهنگ مبارزه با تروريسم در جهان باز کند»

يك نمونة برجسته از اين «اشاعة فرهنگ مبارزه با تروريسم!» را محسن رفيقدوست، وزير پيشين سپاه پاسداران، بعداز انفجار مقر تفنگ داران آمريكا در بيروت لو داده و گفت: «هم تي.ان.تي و هم ايدئولوژي آن انفجار، كه 400 ‌تفنگدار و افسر و سرباز را در مقرّ تفنگداران آمريكا به جهنم فرستاد، از ايران رفته بود» (رسالت، 29تير1369)

آخوندها كه خط جبهة خود را در برابر آمريكا،در عراق بسته اند و سوريه و لبنان و فلسطين را «عمق استراتژيك» رژيمشان مي دانند, به صراحت گفته بودند كه «پرونده ايران نه پاي ميز مذاكره بلكه در خيابانهاي بيروت و بغداد حل خواهد شد».

خميني دجال كه پس مانده هايش به او اقتدا مي كنند, اساساً حقي براي بشر و آزادي قائل نبود و به صراحت مي گفت: «ما قلم کساني را که از مليت، دموکراسي و اين جور چيزها بحث مي کنند خواهيم شکست، تمام بدبختي هاي ما از سران کشورهايي است که اين حقوق بشر را امضا کردند، ما خليفه مي خواهيم که دست ببرد. حد بزند، رجم کند... زندگي بشر را بايد با قصاص تأمين کرد... با چند سال زندان کار درست نمي‌شود. اين عواطف بچه گانه را کنار بگذاريد. ما معتقديم مجرم اصولاً محاکمه ندارد و بايد او را کشت...»

بگذريم از اينكه ديگر ادا و اطوار حقوق بشري آن هم توسط دژخيمان و شكنجه گران پيشاني سياه، ديگر كسي را نمي فريبد چون بايك نگاه ساده به كارنامه روز اين رژيم كه جريان دارد به اندازه كافي گوياست.

رژيمي كه در يكسال گذشته نزديك به 1000 نفر را به صورت رسمي و علني اعدام كرده است،

محسن امير اصلاني را فقط به جرم انتشار چند عكس از جنايات رژيم در وب سايتش, اعدام كرده است،

آيت الله بروجردي را فقط به جرم اينكه تفسيري متفاوت با رژيم از قرآن مي خواهد اعدام كند،

براي چنين رژيمي با اين درجه از وحشيگري، دم زدن از «حقوق بشر» و «اشاعة فرهنگ مبارزه با تروريسم»، حرف اضافه و بي ربط است. بنابراين ادا و اطوار حقوق بشري و دعاوي پوچ «اشاعة فرهنگ مبارزه با تروريسم», به دليل ترس و نگراني سردمداران حكومت آخوندي از چرخش اوضاع و تحميل خطر بنيادگرايي به جامعة جهاني است. همان خطري كه از سال 1382رئيس جمهور برگزيده مقاومت تأكيد كرده بود كه خطر بنيادگرايي و مداخلات رژيم آخوندي در عراق، صدبار بيشتر از خطر اتمي است.