صلح چیزی بیشتر از نبود جنگ است. در مسابقه عکاسی امسال
"آلفرد فرید"، ۵ هزار عکس شرکت داشتند که در آنها صلح در ابعادی متفاوت به
تصویر کشیده شده بود. هدف، گزینش بهترین عکس با موضوع صلح بود.
سمبلی برای دمکراسی و صلح
جایزه عکاسی آلفرد فرید برای نخستین بار در سال ۲۰۱۳ اهدا شد. این جایزه
نام خود را از نویسنده و فعال صلح اتریشی آلفرد هرمان فرید گرفته است که
در سال ۱۹۱۱ جایزه نوبل صلح را از آن خود کرد. انجمن عکاسی اتریش، انتشارات
لامرهوبر، یونسکو و پارلمان اتریش از حامیان این جایزه هستند.
حسی از آزادی
جذابترین ویژگی فرودگاه تمپلهوف، خالی بودن آن است: زمینی وسیع که
هیچچیز در آن نیست. کسانی که برای تفریح به اینجا میآیند، حسی از آزادی
را تجربه میکنند که در فضاهای تنگ و محصور شهری اثری از آن نیست.
قوی باش نه قربانی
آن کریستین وورل، سراسر آسیا را برای عکاسی زیر پا گذاشته است. در برابر
دوربین او زنانی ایستادهاند که قربانی اسیدپاشی و آتشسوزی شدهاند.
زنانی که این عکاس آلمانی از آنها عکس گرفته، بهرغم تجربهای تلخ و مبارزه
با دردی طاقتفرسا، بار دیگر نشان میدهند که انسانهایی همچنان قدرتمند
هستند.
پناهجویان چه میگویند؟
عکسهای ماکس کراتسر پناهندگان در اقامتگاهی در ایالت بایرن آلمان را
نشان میدهد. در این اقامتگاه که بزرگترین محل اسکان پناهجویان در کشور به
شمار میرود، بیش از ۲ هزار نفر از ملیتهای مختلف زندگی میکنند. کراتسر
اجازه میدهد، پناهندگان خود محل عکاسی را انتخاب کنند. روی هر عکس نیز
جملهای نقش بسته که در اصل پیام سوژه عکاسی به جهان است.
طبیعت، تسکیندهنده دردها
این حیوان وحشی به نابودی اطرافش اعتنایی ندارد. برای داوید ترامولادا
این امر به معنای پایان جنگ است، زیرا اگر حیوان خطری را در یک مکان حس
کند، آرام و بیصدا در آنجا باقی نخواهد ماند. حیوانات مکانهایی را که
زندگی از آن رخت بربسته، مالک میشوند. به این ترتیب طبیعت پیامآور صلح و
تسکینی برای دردهای گزنده میشود.
تا کرانه افق
امیل گاتالین، عکاس روس، با این عکس جایزه نخست این مسابقه را از آن خود
کرد. حیطه کار او خارج از زرق و برق فضاهای شهری و بیشتر در روستاهاست.
این تصویر حکایت روزگار ماست: تابی در نوسان و دو انسان که سر و ته
شدهاند؛ درست شبیه دنیای سر و ته این روزهای انسانها.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر