یکشنبه، 10 اسفند ماه 1393 = 01-03 2015
«نگار حائری»، زندانی سیاسی و وکیل دادگستری پس از حدود ۸ ماه بازداشت، روز چهارشنبه ۶ اسفندماه ۱۳۹۳ از زندان شهرری (قرچک ورامین) آزاد شد.نگار حائری فوق لیسانس حقوق و وکیل دادگستری که در بازداشت قبلی، پرونده وکالت‌اش به مدت ۱۰ سال به حالت تعلیق درآمده بود، در ۱ تیرماه سال جاری به جرم دادن مشاوره حقوقی به خانواده زندانیان سیاسی بازداشت شده بود.
در همین حال ژیلا بنی یعقوب، روزنامه نگار، پس از ملاقات با نگار حائری نوشته است که وی دیگر «آن نگار حائری سابق نیست» و«حرف که می‌زند اشک در چشمان‌اش حلقه می‌زند».
خانم بنی یعقوب نوشته است: «نگارحائری مثل همیشه نیست، اصلاً مثل آن موقع‌ها که باهم دربند زنان اوین بودیم نیست، رنجور و خسته است، مثل آن موقع نمی‌خندد، خنده‌اش یک‌جور دیگر شده، خنده‌های تلخ. حرف که می‌زند توی چشمان‌اش اشک جمع می‌شود. همه‌اش ازشرایط بد زندان قرچک ورامین می‌گوید.ازشرایط بد بهداشتی و رفاهی، ازآب شور، ازکیفیت بدغذا، ازناکافی بودن همان غذای بی‌کیفیت، از زندانیان زن که سال‌هاست میوه و گوشت نخورده‌اند… وقتی بیشتر بغض می‌کند که از بیست بچه زیر دوسال دربند مادران می‌گوید. ۳۶مادری که برخی‌شان باردارهستند وازهمین غذای نامناسب تغذیه می‌کنند. ازساعت‌هایی که چرخ غذا لک‌ولک‌کنان به بند می‌رسد واگر زندان‌بانِ آن روزخوش‌اخلاق باشد، اجازه می‌دهد این بچه‌ها سوار برطبقه اول چرخ بشوند. برخی‌شان ازگوشه و کنارچرخ آویزان شوند و خوشحال و خندان، انگارسوار چرخ‌وفلک شده‌اند، دست‌های‌شان را ازشادی به هم می‌زنند، می‌گوید این شادترین دقایق این بچه‌هاست… زندان‌بان که بداخلاق باشد این دل‌خوشی کوچک را هم از بچه‌ها می‌گیرد. نگار با غصه زیاد ازاین کودکان زیر دوسال می‌گوید، که هم پدرشان زندان است و هم مادرشان و اغلب‌شان خیلی فقیر… کودکانی با لباس نامناسب و بدون اسباب‌بازی…. نگار انگار یک آدم دیگر شده است. می‌گوید هرکس مدتی را با این هزار زندانی زن درقرچک بگذراند، یک آدم دیگر می‌شود، نمی‌توانی دردهای آن‌ها را ببینی وهمان آدم قبلی بمانی، نمی‌شود آن شرایط دشوار وغیرقابل‌تحمل را تجربه کنی و یک آدم دیگر نشوی… نگار می‌گوید: کاش کسی برای این هزار زندانی زن درقرچک ورامین کاری می‌کرد، کاری می‌کرد که شرایط شان اندکی بهتر می‌شد، کاش کسی برای تغذیه آن بیست بچه فکری بکند و آن مادران… نگار نزدیک ده ماه را دراین زندان گذرانده، با آن شرایط طاقت فرسا و حالا انگار که اصلا نمی شناسمش.»
گفتنی‌است «آتنا فرقدانی» یکی از زندانیان زن دربند در زندان قرچک ورامین است که از بیست روز گذشته دست به «اعتصاب غذای تر» برای بازگشت به زندان اوین زده است. خانم فرقدانی این اعتصاب غذا را با هدف «انتقال به زندان اوین» واجرای قانون «تفکیک زندانیان سیاسی از زندانیان سایرجرائم» انجام داده است.
«اعتصاب غذای تر» به اعتصاب غذایی گفته می‌شود که زندانی فقط به مصرف مایعات می‌پردازد و با مصرف «قند و نمک» اعتصاب خود را ادامه می‌دهد.
گزارش‌های واصله حاکی از آن است که خانم فرقدانی در اعتصاب غذای خود، از مصرف «قند ونمک» امتناع کرده است و دراین حالت «خطرجانی» و«سکته‌های قلبی و مغزی»، به شدت سلامت زندانی را تهدید می‌کند.
خانم فرقدانی از دو روزگذشته در پی وخامت حال جسمانی در پی اعتصاب غذا، درحالت بی‌هوش به بیمارستان فیروزآبادی شهرری منتقل شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر