روز پنج شنبه ٣۱ فروردین ماه، مراکز جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان در منطقه پاسگاه نعمت آباد تهران و بدنبال آن در شهر تبریز پلمپ شد. این خبر
برای همه انسانهای شریفی که وجود صدها هزار کودک کار در کشور وجدان آنها را جریحه دار میکند بسیار تکان دهنده بود.
جمعیت کودکان کار و خیابان در سال ۱٣٨۲ از دل شرایط دردناک در حال گسترشی که برای هزاران کودک رقم خورده بود سر برآورد. این جمعیت پاسخ وجدان بیدار جامعه به پدیده ضد انسانی کودکان کار، آوارگی دهها هزار کودک در خیابانها، محرومیت آنان از تحصیل و لگد مال شدن کودکیشان بود.
اینک و پس از گذشت ۱۴ سال از تاسیس این جمعیت و تلاش شبانه روزی و داوطلبانه اعضای آن برای نجات هزاران کودک از خیابانها، مراکز آن توسط دولتی که هیچ هزینه و مسئولیتی در قبال این کودکان بر عهده نگرفته بود پلمپ شده است.
پلمپ مراکز جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان آنهم در شرایطی که پدیده کودکان کار بطور بی سابقه ای در سراسر کشور بیداد میکند و سالانه دهها هزار کودک دیگر بدلیل تحمیل بی حقوقی مطلق و فقر و فلاکت بر طبقه کارگر به کام این پدیده ضد انسانی کشیده میشوند معنایی جز به قهقرا کشاندن بیش از پیش یک جامعه هشتاد میلیونی ندارد. جامعه ای که روی کوهی از ثروت نشسته و تنها اختصاص گوشه ای از غارت و چپاول هزاران میلیاردی توسط حکومتگران و وابستگانشان میتواند بطور موثری به این پدیده غیر انسانی پایان دهد.
پلمپ مراکز جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان، تنها و صرفا جلوگیری از فعالیت یک نهاد اجتماعی نیست، بلکه سیاستی در به فلاکت کشاندن بیش از پیش یک جامعه و نهادینه کردن سیاه ترین شکلی از زندگی اجتماعی است که می باید با حساسیت بسیار بالایی مورد توجه همه وجدانهای بیدار، دانشگاهیان، جامعه شناسان، وکلا، روزنامه نگاران و کارگران و معلمان قرار بگیرد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران پلمپ مراکز جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان را قویا محکوم میکند و با تاکید بر رفع فوری همه موانع ایجاد شده در برابر فعالیتهای آن، خواهان ممنوعیت کار کودکان و فراهم کردن امکانات زندگی، تحصیل رایگان و برابر برای همه آنان فارغ از تعلق خانوادگی، جنسیت، قومیت و مذهب است.
جهان، زمانی شایسته زندگی برای همگان خواهد شد که جهانی شایسته برای کودکان باشد.
جمعیت کودکان کار و خیابان در سال ۱٣٨۲ از دل شرایط دردناک در حال گسترشی که برای هزاران کودک رقم خورده بود سر برآورد. این جمعیت پاسخ وجدان بیدار جامعه به پدیده ضد انسانی کودکان کار، آوارگی دهها هزار کودک در خیابانها، محرومیت آنان از تحصیل و لگد مال شدن کودکیشان بود.
اینک و پس از گذشت ۱۴ سال از تاسیس این جمعیت و تلاش شبانه روزی و داوطلبانه اعضای آن برای نجات هزاران کودک از خیابانها، مراکز آن توسط دولتی که هیچ هزینه و مسئولیتی در قبال این کودکان بر عهده نگرفته بود پلمپ شده است.
پلمپ مراکز جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان آنهم در شرایطی که پدیده کودکان کار بطور بی سابقه ای در سراسر کشور بیداد میکند و سالانه دهها هزار کودک دیگر بدلیل تحمیل بی حقوقی مطلق و فقر و فلاکت بر طبقه کارگر به کام این پدیده ضد انسانی کشیده میشوند معنایی جز به قهقرا کشاندن بیش از پیش یک جامعه هشتاد میلیونی ندارد. جامعه ای که روی کوهی از ثروت نشسته و تنها اختصاص گوشه ای از غارت و چپاول هزاران میلیاردی توسط حکومتگران و وابستگانشان میتواند بطور موثری به این پدیده غیر انسانی پایان دهد.
پلمپ مراکز جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان، تنها و صرفا جلوگیری از فعالیت یک نهاد اجتماعی نیست، بلکه سیاستی در به فلاکت کشاندن بیش از پیش یک جامعه و نهادینه کردن سیاه ترین شکلی از زندگی اجتماعی است که می باید با حساسیت بسیار بالایی مورد توجه همه وجدانهای بیدار، دانشگاهیان، جامعه شناسان، وکلا، روزنامه نگاران و کارگران و معلمان قرار بگیرد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران پلمپ مراکز جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان را قویا محکوم میکند و با تاکید بر رفع فوری همه موانع ایجاد شده در برابر فعالیتهای آن، خواهان ممنوعیت کار کودکان و فراهم کردن امکانات زندگی، تحصیل رایگان و برابر برای همه آنان فارغ از تعلق خانوادگی، جنسیت، قومیت و مذهب است.
جهان، زمانی شایسته زندگی برای همگان خواهد شد که جهانی شایسته برای کودکان باشد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – چهارم اردیبهشت ماه ۱٣۹۶
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر