یکشنبه, 10 ارديبهشت 1396
كانون حمایت از خانواده جان باختگان و بازداشتی ها 10اردیبهشت ۹۶: به
مناسبت فرارسیدن روز جهانی کارگر، جمعی از نفتگران پالایشگاه نفت شیراز،
این روز را به همقطاران و کارگران زحمتکش تبریک گفته و پس از مطرح کردن
مشکلات کارگران در آخر می گویند: با سیاست های غیرمردمی و ضد کارگری تان
سفره های ما را هر روز خالی تر کرده اید.
آنوقت با بیشرمی می خواهید که ما پای صندوق های رأی شما هم حاضر شویم؟ رأی بدهیم تا باز هم جیب ها و سفره هایمان را خالی تر کنید؟ رأی بدهیم تا خانه و کاشانه و زندگی مان را بیش از این به نابودی بکشانید؟ این امری محال است ما را به شما هیچ امیدی نیست.
متن کامل این بیانیه به شرح زیر می باشد:
همقطاران و کارگران زحمتکش روز جهانی کارگر مبارک
ما کارگران؛ نفتگران و کارکنان قرارداد موقت نفت در سطح کشور سالها است که مورد بی مهری و سرکوب قرار داریم و با ما به عنوان کارگران موقت تنظیم می شود و سایه اخراج از کار؛ همه روزه بر سر ما هست.
سالیان است که دولت های وقت؛ ماه های متوالی حقوق ما کارگران نفت شیراز را پرداخت نمی کنند و حق اعتراض را هم با توهین؛ تهدید و اخراج از کار و سرانجام دستگیری و زندان؛ از ما سلب کرده اند.
ما در کشوری چرخهای تولید را به حرکت در می آوریم که دومین ذخایر نفت جهان را دارد و روی دریایی از منابع گاز بنا شده است. در چنین وضعیتی است که زنان و فرزندان ما گرسنه هستند و ما مجبوریم 2 یا ۳ شغله کار کنیم تا چرخ زندگی مان باز نایستد. تا امروز هیچ کدام از وعده های داده شده از جانب کارفرمایان و نماینده های دولت؛ عملی نشده و هیچ گشایشی در کار کارگران و زحمتکشان ایجاد نشده است. وضعیت معیشتی ما با مردم جنگ زده سوریه هیچ فرقی ندارد.
ما کارگران در حالی به استقبال روز جهانی کارگر می رویم که از کوچکترین امنیت شغلی برخوردار نیستیم و اکثریت قریب به اتفاق کارگران با قراردادهای موقت و بدون امضاء به کار گرفته می شوند و سایه وحشت ابتلای کارگاه و محل کارمان به سرنوشت ده ها کارخانه ورشکسته و تعطیل شده و در حال تعطیلی کشور، بر سرمان سنگینی می کند.
در ۳۷سال گذشته؛ یک عده فقیر و فقیرتر شده و به کارتن خوابی و گورخوابی روی آورده‌اند و عده‌ای نیز با فیش های حقوقی میلیونی حق ملت را بالا کشیده‌اند.
در شرایط کنونی ضروری است که ما هم صدای خود را به گوش همه برسانیم.
این همه وعده و وعید که دادید به کجا رسید و چه شد؟
چرا کارگران در این مملکت هیچ منزلتی ندارند؟
پاسخ بدهید که چرا در دوران حاکمیت تان اجازه ایجاد سندیکا و اتحادیه های مستقل کارگری را ندادید؟ به چه حقی کارفرمایان می توانند با زندگی و حیات ما بازی کنند؟
پول های فروش نفت و گاز این مملکت را در کجا هزینه می کنید؟
با سیاست های غیرمردمی و ضد کارگری تان سفره های ما را هر روز خالی تر کرده اید.
آنوقت با بیشرمی می خواهید که ما پای صندوق های رأی شما هم حاضر شویم؟ رأی بدهیم تا باز هم جیبها و سفره هایمان را خالی تر کنید؟ رأی بدهیم تا خانه و کاشانه و زندگی مان را بیش از این به نابودی بکشانید؟ این امری محال است ما را به شما هیچ امیدی نیست.
جمعی از نفتگران پالایشگاه نفت شیراز
۹/۲/۱۳۹۶
https://telegram.me/CanoonJb
آنوقت با بیشرمی می خواهید که ما پای صندوق های رأی شما هم حاضر شویم؟ رأی بدهیم تا باز هم جیب ها و سفره هایمان را خالی تر کنید؟ رأی بدهیم تا خانه و کاشانه و زندگی مان را بیش از این به نابودی بکشانید؟ این امری محال است ما را به شما هیچ امیدی نیست.
متن کامل این بیانیه به شرح زیر می باشد:
همقطاران و کارگران زحمتکش روز جهانی کارگر مبارک
ما کارگران؛ نفتگران و کارکنان قرارداد موقت نفت در سطح کشور سالها است که مورد بی مهری و سرکوب قرار داریم و با ما به عنوان کارگران موقت تنظیم می شود و سایه اخراج از کار؛ همه روزه بر سر ما هست.
سالیان است که دولت های وقت؛ ماه های متوالی حقوق ما کارگران نفت شیراز را پرداخت نمی کنند و حق اعتراض را هم با توهین؛ تهدید و اخراج از کار و سرانجام دستگیری و زندان؛ از ما سلب کرده اند.
ما در کشوری چرخهای تولید را به حرکت در می آوریم که دومین ذخایر نفت جهان را دارد و روی دریایی از منابع گاز بنا شده است. در چنین وضعیتی است که زنان و فرزندان ما گرسنه هستند و ما مجبوریم 2 یا ۳ شغله کار کنیم تا چرخ زندگی مان باز نایستد. تا امروز هیچ کدام از وعده های داده شده از جانب کارفرمایان و نماینده های دولت؛ عملی نشده و هیچ گشایشی در کار کارگران و زحمتکشان ایجاد نشده است. وضعیت معیشتی ما با مردم جنگ زده سوریه هیچ فرقی ندارد.
ما کارگران در حالی به استقبال روز جهانی کارگر می رویم که از کوچکترین امنیت شغلی برخوردار نیستیم و اکثریت قریب به اتفاق کارگران با قراردادهای موقت و بدون امضاء به کار گرفته می شوند و سایه وحشت ابتلای کارگاه و محل کارمان به سرنوشت ده ها کارخانه ورشکسته و تعطیل شده و در حال تعطیلی کشور، بر سرمان سنگینی می کند.
در ۳۷سال گذشته؛ یک عده فقیر و فقیرتر شده و به کارتن خوابی و گورخوابی روی آورده‌اند و عده‌ای نیز با فیش های حقوقی میلیونی حق ملت را بالا کشیده‌اند.
در شرایط کنونی ضروری است که ما هم صدای خود را به گوش همه برسانیم.
این همه وعده و وعید که دادید به کجا رسید و چه شد؟
چرا کارگران در این مملکت هیچ منزلتی ندارند؟
پاسخ بدهید که چرا در دوران حاکمیت تان اجازه ایجاد سندیکا و اتحادیه های مستقل کارگری را ندادید؟ به چه حقی کارفرمایان می توانند با زندگی و حیات ما بازی کنند؟
پول های فروش نفت و گاز این مملکت را در کجا هزینه می کنید؟
با سیاست های غیرمردمی و ضد کارگری تان سفره های ما را هر روز خالی تر کرده اید.
آنوقت با بیشرمی می خواهید که ما پای صندوق های رأی شما هم حاضر شویم؟ رأی بدهیم تا باز هم جیبها و سفره هایمان را خالی تر کنید؟ رأی بدهیم تا خانه و کاشانه و زندگی مان را بیش از این به نابودی بکشانید؟ این امری محال است ما را به شما هیچ امیدی نیست.
جمعی از نفتگران پالایشگاه نفت شیراز
۹/۲/۱۳۹۶
https://telegram.me/CanoonJb
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر