بهارآزادی : چاره جویی زبونانه رژیم برای تحمیل حجاب اجباری بر زنان

دوشنبه، تیر ۰۹، ۱۳۹۳

چاره جویی زبونانه رژیم برای تحمیل حجاب اجباری بر زنان

7:25:59 AM 1393/4/9

سرکوب زنان توسط گشتهای باصطلاح ارشاد رژیم

مقاومت زنان در برابر حجاب تحمیلی رژیم آخوندی، کارگزاران رژیم را به هراس و وحشت انداخته است و هر از گاهی یکی از سران و مهره های دانه درشت رژیم به صحنه می آید و نسبت به مقاومت زنان ابراز وحشت و سوز و گداز می کنند.
سؤال این است که چرا رژیم نسبت به مقوله خمینی ساخته به اصطلاح ”بد حجابی و بد پوششی“ ! این قدر حساس است که ناچار است تنور بحث ”بدحجابی و بدپوششی“ را به عنوان یکی از دغدغه های اصلی نظام گرم نگه دارد؟
واقعیت این است که از بدو تأسیس و تشکیل نظام قرون وسطایی آخوندی، بارزترین و اولین نمود سرکوب و وحشیگری آخوندها علیه مردم، سرکوب زنان بوده است.
نظام آخوندی همواره پوشش زنان را بهانه یی برای این سرکوب کرده است و نماد وحشیگری و برخورد ارتجاعی رژیم و مزدورانش از بدو تأسیس این نظام جهنمی، رویکرد ضدبشری و زن ستیزانه نسبت به زنان بوده است.
بنابراین سخت گیری رژیم نسبت به زنان و سرکوب آنان، صرف نظر از این که بیانگر ایدئولوژی عقب مانده و متعفن آخوندها است، یکی از نمودها و بارزترین وجه دیکتاتوری آخوندی است.
رژیم آخوندی هرگز نمی تواند از مقوله سرکوب زنان کوتاه بیاید، زیرا آزاد گذاشتن زنان در امر پوشش و رفتار فردی، ضربه به یکی از خاکریزهایی است که رژیم در مقابل مردم به وجود آورده است.
می توان گفت آزادی پوشش یکی از مقولاتی است که به وجود و لاوجود رژیم برمی گردد و کلام آخر این که نمی توان سرکوب زنان تحت عناوینی مانند ”بدحجابی و بدپوششی“ را منتزع و جدا از دیگر مقوله های مرتبط با نظام سیاسی ولایت فقیه دانست.
طبیعی است تا آنجا که به رژیم برمی گردد و می تواند، از مقوله سرکوب زنان و تحمیل حجاب اجباری بر آنان کوتاه نمی آید. آنجا هم که رژیم ولایت فقیه نمی تواند سیاست زن ستیزانه را پیش ببرد، به دلیل مقاومت زنان در برابر نهادهای سرکوب و تحمیل اجباری و به دلیل ضعف مفرط رژیم و طلسم شکستگی ولی فقیه است ولاغیر.
ضعف و زبونی رژیم در مقوله اخص زنان در این روزها نیز، ناشی از ضعف و همین طلسم شکستگی است.
در نتیجه مقاومت زنان در برابر سرکوب و ضعف و زبونی رژیم در برابر این مقاومت است که آخوند غلامحسین محسنی اژه ای سخنگوی قوه قضاییه نظام ولایت، در یک برنامه تلویزیونی نسبت به مقاومت زنان در برابر مقررات ارتجاعی و زن ستیزانه آخوندها سوزو گداز می کند و می گوید: « اگر با این افراد که تعدادشان کم نیست برخورد نشود مشکلات بیشتر ایجاد می شود».
دادستان جنایتکار رژیم در همین برنامه تلوزیونی 31خرداد گفته است، اولویت باید با برخورد با مسائلی باشد که ”ضد فرهنگ“ است.
در جهت همین رهنمودهای جنایتکارانه و زن ستیزانه قوه قضاییه رژیم و به دلیل ترس از مقاومت زنان، سرکرده نیروی انتظامی رژیم پاسدار اسماعیل احمدی مقدم 3خرداد 93 گفته است، سال گذشته تعداد ۱۸ هزار نفر از زنان تحت عنوان آخوند ساخته و زن ستیزانه « بدحجابی» از سوی این نهاد سرکوب رژیم به قوه قضاییه معرفی شده اند.
اضافه بر قوه قضاییه و نیرویهای ویژه سرکوب زنان که به فکر چاره جویی در مقابل عدم تمکین زنان به قوانین زن ستیزانه نظام آخوندی هستند، مقاومت زنان به حدی افزایش یافته است که سایر نهادهای حکومتی را به فکر چاره جویی انداخته است و مسئولان حکومتی پشت درهای بسته درباره حجاب زنان گفتگو و چاره جویی می کنند.
اخیراً مرکز تحقیقات استراترژیک ریاست جمهوری رژیم، نشستی غیرعلنی از مسئولان وزارت کشور، وزارت ارشاد، نمایندگان مجلس و چند نهاد دیگر رژیم درباره حجاب برگزار کرد.
حسام الدین آشنا رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری در گفتگو با خبرگزاری ایسنا از نشست غیرعلنی این مرکز با مسئولان مربوطه در مورد مسأله حجاب خبر داد.
به گفته این کارگزار دولت آخوند حسن روحانی، برخی از شرکت کنندگان در این جلسه شواهدی ارائه داده اند که نشان می دهد «یک نقطه عطف درتغییر الگوی جامعه پذیری سیاسی و دینی جوانان» (بخوانید عدم تمکین زنان و جوانان از مقررات و قوانین سرکوبگرانه نظام آخوندی) به وجود آمده که این مشکل با احاله مأموریت به وزارت کشور و نشان دادن کارت زرد به وزیر کشور حل نمی شود.
خبرگزاری حکومتی ایسنا 4تیر 93 ازقول حسام الدین آشنا نوشت: ” تحقیقات پیمایشی شورای فرهنگ عمومی اعم از نظرسنجی های ملی و استانی و همچنین مشاهدات میدانی و بررسیهای کیفی توسط استادان دانشگاه علامه طباطبایی و الزهرا نشان می دهد که در طی یک دهه گذشته وضعیت حجاب در کشور، شامل نگرش ذهنی به حجاب و واقعیت عینی آن، حدود 20 درصد تغییر کرده است.
یکی دیگر از عوامل بسیار مؤثر در این زمینه، تغییر گروه مرجع جوانان و تحولات تلخ در جریان اعتماد بین نسلی است. برخی از شرکت کنندگان شواهدی ارائه کردند که نشان می دهد سال 1388 یک نقطه عطف در تغییر الگوی جامعه پذیری سیاسی و دینی جوانان بوده است و این مشکل با احاله مأموریت به وزارت کشور یا نشان دادن کارت زرد به وزیر کشور حل نمی شود“.
در مقابل این تمهیدات چاره جویانه و در عین حال سرکوبگرانه رژیم، زنان نیز نه تنها در مقابل سرکوب رژیم تمکین نمی کنند، بلکه در صحنه با مزدوران رژیم مقابله می کنند و در رسانه های اجتماعی و در فضای مجازی نیز با راه انداختن کارزارهای گوناگون در مقابل تحمیلات ارتجاعی آخوندی، اعتراض خود را بارز و رژیم آخوندی را مفتضح و رسوا می سازند.

برچسب ها:

جنبش زنان ايران

خبرهای مرتبط
	کارت قرمز زنان به وزیر کشور آخوند روحانی و نظام آخوندی
	هراس رژیم از فرهنگ اعتراضی مردم و زنان