kharya khazar
بسیاری از گونه‌های دریای خزر بر اثر همین آلودگی از بین رفته یا جمعیت آن به‌طور چشمگیری کاهش یافته است .

حیدری در مصاحبه‌ای با روزنامه شهروند که روز یکشنبه ششم مهر چاپ شده، گفت: «۷۰ ‌درصد سموم کشاورزی ایران در مازندران مصرف می‌شود و پساب سمی مزارع هم از طریق رودخانه‌های این منطقه به دریا ریخته می‌شود.»
وی افزود: «دریای خزر که در واقع دریاچه بسته است، به دیگر آب‌های آزاد دسترسی ندارد و این سموم و عناصر سرطان‌زا را در خود حفظ می‌کند.»
به گفته عضو هیأت‌علمی سازمان تحقیقات گیاه‌پزشکی ایران «این سموم حتی با تبخیر آب دریا و ریزش‌های جوی از بین نمی‌رود و دوباره از طریق باران به دریا برمی‌گردد بنابراین با گذشت زمان و افزایش حجم آلودگی، خزر روز به روز سمی‌تر می‌شود و سموم موجود در دریا به بدن آبزیان ساکن خزر وارد شده و این سموم از طریق خوردن ماهی به بدن انسان منتقل می‌شود.»
برخی مرگ‌ومیر ماهیان کفال و کاهش قابل‌توجه ذخایر ماهیان خزر را به آلودگی شیمیایی دریای خزر نسبت داده‌اند
وی می‌گوید: «بسیاری از گونه‌های دریای خزر بر اثر همین آلودگی از بین رفته یا جمعیت آن به‌طور چشمگیری کاهش داشته است.»
سال گذشته تصاویری از مرگ ماهیان کفال دریای خزر در رسانه‌ها منتشر شد که مسئولان شیلات و سازمان دامپزشکی ایران علت آن را «بیماری ویروسی» اعلام کردند اما پژوهشگران و استادان علوم‌ دریا این موضوع را رد کرده و آن را به آلودگی آب خزر به سموم کشاورزی نسبت دادند.
از جمله مجید محمدزاده، استاد دانشگاه گلستان سال گذشته مرگ‌ومیر ماهیان کفال و کاهش قابل‌توجه ذخایر ماهیان خزر را به آلودگی شیمیایی دریای خزر نسبت داده و به شمال‌نیوز گفته بود: «آب ۶٠ رودخانه آلوده به پساب‌های سمی کشاورزی به دریای خزر می‌ریزد و این موضوع نه‌تنها باعث مرگ‌ومیر ماهیان کفال که سایر گونه‌های ماهی نیز شده است.»
همچنین محمدرضا فاطمی، مدیر گروه دریا دانشگاه علوم و تحقیقات نیز علت مرگ ماهیان کفال دریای خزر را به فاضلاب مسموم کشاورزی نسبت داده بود.
رادیو زمانه