كنفرانسها
وخامت نقض حقوق‌بشر در دوران آخوند روحانی
به‌دعوت 5 ارگان غیردولتی دارای رتبه مشورتی ملل‌متحد فرانس‌لیبرته (بنیاد دانیل میتران)، حزب رادیکال فرا ملیتی، جنبش مراپ، انجمن بین‌المللی حقوق‌بشر زنان و انجمن توسعه آموزش بین‌المللی، کنفرانسی درباره وضعیت وخامت‌بار حقوق‌بشر در ایران تحت حاکمیت آخوندها، با حضور شخصیتها و مدافعان حقوق‌بشر از کشورهای مختلف، در مقر اروپایی سازمان ملل در ژنو برگزار شد.
سخنرانان این کنفرانس عبارت بودند از دکتر آلخو ویدال کوادراس رئیس کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت، کارن پارکر رئیس انجمن بین‌المللی توسعه آموزش، الیزابتا زامپاروتی رئیس مشترک کمیته ایتالیایی پارلمانترها و شهروندان، کریستین پرگو استاد افتخاری در دانشگاه ژنو، پرویز خزایی نماینده شورای ملی مقاومت ایران در کشورهای نوردیک، فریده کریمی عضو کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت و زندانی سیاسی دیکتاتوری آخوندی مصطفی نادری.
سخنرانان کنفرانس ژنو تشدید اعدام‌های وحشیانه و اقدامات سرکوبگرانه رژیم در دوران آخوند روحانی به‌ویژه علیه زنان را مورد بحث و بررسی قرار دادند و جامعه بین‌المللی را به اتخاذ یک سیاست قاطع در قبال نقض حقوق‌بشر در ایران فراخواندند. آنها با یادآوری نقش حکومت آخوندی به‌عنوان پدرخوانده بنیادگرایی و تروریسم تحت نام اسلام تأکید کردند که موضوع حقوق‌بشر و جنایات رژیم نباید تحت‌الشعاع مذاکرات اتمی قرار گیرد.
دکتر آلخو ویدال کوادراس در شروع سخنرانی خود به تشریح فعالیتهای کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت پرداخت، و گفت:
این تشکل یک پلاتفورم از 4000 پارلمانتر از سراسر دنیا برای حمایت از مقاومت دموکراتیک ایران است.
هدف فعالیتهای ما در کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت تحقق یک ایران دموکراتیک است. ما بر این باوریم که به‌دلیل گفتگوهای هسته‌یی، حقوق‌بشر نباید در حاشیه قرار بگیرد. در واقع ما باور داریم که هر گونه امتیاز دادن به رژیم وحشی حاکم بر ایران و سکوت در برابر جنایات این رژیم علیه زنان و جوانان ایران غیرقابل قبول است و اعتبار اروپا و جامعه بین‌المللی را در اذهان مردم ایران از بین خواهد برد.
آلخو ویدال کوادراس با تأکید بر این‌که حکومت آخوندی سرمنشاء بنیادگرایی و تروریسم تحت نام اسلام و منبع اصلی تأمین مالی بسیاری از گروه‌های تروریستی است تأکید کرد که راه‌حل ریشه‌کنی بنیادگرایی، از بین بردن دخالتهای رژیم در منطقه است.
وی سپس به موارد مختلف نقض حقوق‌بشر و جنایات رژیم از جمله اعدام شش زندانی سیاسی کرد، اعدام جنایتکارانه مجاهد قهرمان غلامرضا خسروی به‌اتهام حمایت از اپوزیسیون ایران اشاره کرد، و اظهار داشت:
این هم از شعار اعتدال روحانی! کور کردن، سنگسار، قطع عضو و شلاق‌زدن اشکالی از تنبیهات فیزیکی است که توسط قوانین بین‌المللی منع شده ولی در ایران چنین مجازاتهایی به‌اجرا گذاشته می‌شود.
تعداد اعدام در زمان روحانی به‌اصطلاح مدره بیش از دوران احمدی‌نژاد برای همین مدت است. در واقع ایران بالاترین رقم اعدام نسبت به جمعیت را در جهان دارد، با بیش از 1300 یا 1400 اعدام در طول دوره ریاست‌جمهوری (روحانی). پس اگر روحانی مدره است او یک مدل جدید از مدراسیون را نمایندگی می‌کند!
رئیس کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت سپس مواردی از نقض حقوق اقلیتها و سرکوب زنان را برشمرد، و گفت: سرکوب و اعمال محدودیت علیه زنان، اکنون بخشی از سیستم قضایی در ایران است.
در حال حاضر تعداد زیادی زندانی سیاسی زن در زندانهای (رژیم) ایران وجود دارند.
آلخو ویدال کوادراس در ادامه، تصریح کرد:
ما درکمیته در جستجوی عدالت بر این باوریم که مأموریت احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل در رابطه با ایران باید تمدید شود. رژیم ایران از سفر وی به کشور ممانعت کرده است. این رژیم حتی به سازمانهای حقوق‌بشری نیز اجازه بازدید از زندانها را نداده است.
...
اگر ما خواهان ایرانی آزاد هستیم که مشکل‌ساز منطقه و صادر‌کننده تروریسم و بنیادگرایی اسلامی نباشد، باید هر گونه گسترش رابطه با (رژیم) ایران را منوط به پیشرفت آنها در حوزه حقوق‌بشر کنیم. وضعیت حقوق‌بشر در ایران را باید در تمامی روابط با این حکومت مد نظر گرفت. (رژیم) ایران باید اعدامها را متوقف کند، زندانیان سیاسی را آزاد کند، سرکوب زنان را متوقف کند و به دیگر حقوق و آزادیهای مردم ایران احترام بگذارد.
ما باید آخوندها را مجبور به متوقف‌کردن این جنایات و سرکوب مخالفان مانند اعدام در ملأعام کنیم. ما باید در کنار مردم ایران بایستیم، به‌نحوی که آنها احساس نکنند ما آنان را رها کرده‌ایم. هیچ قرارداد نفتی و تجاری ارزشی ندارد اگر قیمت آن نقض سیستماتیک حقوق‌بشر باشد.
بسیار متشکرم.
سخنران بعدی کنفرانس ژنو پرویز خزایی نماینده شورای ملی مقاومت ایران در کشورهای نوردیک بود؛ وی ضمن تشریح سوء استفاده رژیم از آموزه‌های اسلام و سلب حق رأی و آزادیهای مردم از طریق برقراری حکومت ولایت‌فقیه، گفت:
شورای ملی مقاومت که مجاهدین در محور آن قرار دارند و خودشان شیعه هستند، کاملاً علیه این نوع برداشت از اسلام هستند. این یک نوع فاشیسم دینی تحت نام مذهب و اسلام است.
مردم ایران به مدت سی و پنج سال تحت حکومت یک نوع خلافت بوده‌اند که همه قوا و نهادهای حکومتی را در دست دارد
اما حالا خیلی در رابطه با داعش صحبت می‌شود و تهدید مطرح می‌شود. ولی ما به‌مدت سی و پنج سال است که با این پدیده روبه‌رو هستیم، ولی اقدامی علیه آن از جانب جامعه بین‌المللی صورت نگرفته است.
پرویز خزایی با تأکید بر این‌که مدره‌نمایی‌های برخی سردمداران رژیم چیزی جز فریبکاری نیست، اضافه کرد: من فکر می‌کنم بهترین کار این است که جهان بیدار شود، چشم‌هایش را باز کند و سیستم استمالت را پایان بدهد. نباید تلاش شود که بگذاریم توجه جامعه بین‌المللی فقط به‌سمت موضوع هسته‌یی منحرف بشود.
در کنفرانس ژنو الیزابتا زامپاروتی رئیس مشترک کمیته ایتالیایی پارلمانترها و شهروندان با تأکید بر وخامت وضعیت حقوق‌بشر در ایران از زمان روی کارآمدن آخوند روحانی، تصریح کرد:
اعدامها در زمان مذاکرات، سه برابر بیشتر شده است، موارد نقض حقوق‌بشر در ایران نیز افزایش پیدا کرده است؛ به‌طور خاص نقض حقوق‌بشر علیه زنان و موجی از حملات اسیدی علیه آنها.
متأسفانه این تصاویر در رسانه‌های غربی نشان داده نشدند.
این سکوت که ما پیشه می‌کنیم نوعی مشارکت در جرم و جنایت در ایران است. البته جامعه بین‌المللی نگران توسعه برنامه تسلیحات هسته‌یی است، اما شاید برای رژیم ایران ساده‌تر باشد که اجازه بدهد یک کارشناس بین‌المللی برود سایتهای اتمی را بازدید کند تا اجازه رفتن به زندانها و شکنجه‌گاههایش را بدهد. زیرا نقض حقوق‌بشر در محور حکومت آخوندها قرار دارد. این حکومت مذهبی و زن‌سیتز در قلب مشکل و بحران در خاورمیانه است و نمی‌تواند بخشی از راه‌حل برای بحران این منطقه باشد.
الیزابتا زامپاروتی، اضافه کرد: «من فکر می‌کنم ما به‌عنوان زن به‌طور خاص یک مسئولیت ویژه در رابطه با آنچه در ایران رخ می‌دهد، داریم. به‌نظر من سازمان مجاهدین خلق خیلی شجاعت به خرج داده است، جنبشی که تصمیم گرفته است رهبری زنان را به‌رسمیت بشناسد».
سخنران بعدی کنفرانس در مقر اروپایی ملل‌متحد کریستین پرگو استاد افتخاری در دانشگاه ژنو بود؛ وی با ذکر نمونه‌هایی از جنایاتهای اخیر رژیم آخوندی علیه مردم ایران، گفت:
همه خانواده‌ها در ایران با این فجایع روبه‌رو هستند. سؤال این جلسه این است که آیا حقوق‌بشر در ایران پیشرفت داشته است یا پس‌رفت؟ فکر می‌کنم بان کی‌مون در گزارش خود به‌خوبی پاسخ این سؤال را داده است. واقعیتها به‌وضوح نشان می‌دهد که با پس‌رفت حقوق‌بشر روبه‌رو بودیم. در ایران مثل همه حکومتهای دیکتاتوری افزایش نقض حقوق‌بشر وجود داشته است.
وی سپس به محدودیتها و فشارهای عوامل رژیم در عراق علیه مجاهدان اشرفی در لیبرتی در مقابل آن ایستادگی مجاهدین پرداخت، و افزود: «می‌خواهم به دو مورد اشاره بکنم: در زمان شاه مخالفان و زندانیان سیاسی سرکوب می‌شدند و در آن موقع، مسعود رجوی به اعدام در زمان شاه محکوم شده بود. در زمان خمینی مجاهدین سرکوب شدند و 120هزار مخالف ایرانی در دهه هشتاد و نود اعدام شدند.
می‌خواهم به کاظم رجوی برادر بزرگتر مسعود اشاره بکنم. او روز 24آوریل 1990 در ژنو ترور شد. آخوندها تصمیم گرفتند او را به‌طور دائمی به سکوت وادارند و او را به‌قتل برسانند.
اما وقتی من امروز شما را این‌جا می‌بینم، می‌فهمم که رژیم موفق نشده است، پیام کاظم زنده است؛ مثل همه مدافعان حقوق‌بشر که تا به‌حال جانشان را برای این آرمان داده‌اند.
24آوریل امسال 25سال می‌شود که کاظم به‌دست رژیم کشته شده، 25سال عدم مجازات عاملان این جنایت، غیرقابل‌قبول است. دولت سوئیس باید اقدام کند.
کریستین پرگو در ادامه سخنرانی خود، گفت:
ما باید به آینده بنگریم و از آنهایی که یک آلترناتیو دموکراتیک را برای ایران ارائه می‌دهند حمایت کنیم. من یقین دارم که مجاهدین خلق ایران در آینده آزادی و دموکراسی برای مردم ایران حضور خواهند داشت».
کارن پارکر رئیس انجمن بین‌المللی توسعه آموزش در سخنان خود به وجوه مختلف سرکوب و ستم رژیم علیه مخالفان، زنان، قومیتها و اقلیتهای مذهبی پرداخت و تأکید کرد که رژیم با سوء‌استفاده از مذهب و با سرکوب حکومت خود را حفظ می‌کند.
وی سپس با یادآوری کارزار مقاومت ایران علیه برچسب تروریستی در آمریکا، گفت: «نقش من طی این سالها این بود که همیشه مطرح کنم و بگویم که استفاده از برچسپ تروریستی علیه مقاومت ایران کاملاً نامشروع است و این مقاومت، یک مقاومت مشروع علیه ستم بوده است.
رئیس انجمن بین‌المللی توسعه آموزش در ادامه، گفت: «بان کی‌مون به‌خوبی در گزارشش گفته است که رژیم (ایران) به نقض حقوق‌بشر ادامه داده است و حالا رژیم سعی می‌کند با پیش‌کشیدن مذاکرات هسته‌یی، افراد را وادار کند که از حقوق‌بشر صحبت نکنند.
ولی ما نباید اجازه بدهیم که این امر موفق بشود. آنها به هیچ‌وجه مذهبی نیستند، بلکه دنبال قدرتند. روحانی به هیچ‌وجه مدره نیست.
وضعیت (ایران) به‌طور کلی کاملاً وخیم است.
حرف آخر این است که همگی باید با هم همکاری کنیم تا جامعه بین‌المللی واقعیت ایران را متوجه بشود».
سپس مصطفی نادری زندانی سیاسی دیکتاتوری با سابقه بیش از 10سال مقاومت در برابر شکنجه و فشارهای دژخیمان رژیم، با ذکر تجربیات خود به‌عنوان زندانی سیاسی در سیاهچال‌های رژیم آخوندی و با یادآوری قتل‌عام 30هزار زندانی مجاهد و مبارز در سال 67 توسط دژخیمان رژیم، گفت:
به‌عنوان یک شاهد این قتل‌عام‌ها سؤال می‌کنم که چرا با وجود روشن بودن این قتل‌عام سکوت کرده‌اند و همین سکوت است که راه را برای قتل‌عام‌ها و نسل کشی‌های بعدی در جهان باز کرده است.
امروز می‌بینیم که ارتجاع در جهان که پدرخوانده آن در ایران است چه فجایعی به‌بار می‌آورد.
به قول یکی از کسانی که در زندان اعدام شد، «هم‌چون حیات که هرگز تسلیم مرگ نیست، ما هم همواره در جنگ هستیم». همین الآن که در این‌جا نشستیم و با شما صحبت می‌کنم در زندانهای رژیم هزاران نفر زیر شکنجه و اعدام هستند.
من می‌خواهم سکوت در قبال این قتل‌عام شکسته شود. تا فردا روی همین صندلی کسی نیاید و بنشیند و همین چیزهایی که من دارم به‌عنوان یک شاهد می‌گویم را دوباره تکرار بکند.
فریده کریمی عضو کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت آخرین سخنران کنفرانس ژنو بود؛ وی گفت:
صحبت بسیاری در مورد داعش می‌شود اما تمام جنایتهایی که داعش انجام داده است، قبلاً در ایران انجام شده است لذا باید واکنش مناسب نسبت به این فجایع نشان داد.
وی بر ضرورت تمدید مأموریت گزارشگر ویژه ملل‌متحد احمد شهید برای بررسی نقض حقوق‌بشر در ایران به‌عنوان یک حداقل تأکید کرد و خواستار اقدامات جدی ارگانهای ملل‌متحد برای مقابله با موج فزاینده اعدامها و جنایات ضدانسانی رژیم آخوندی علیه مردم ایران شد.
به‌دعوت 5 ارگان غیردولتی دارای رتبه مشورتی ملل‌متحد فرانس‌لیبرته (بنیاد دانیل میتران)، حزب رادیکال فرا ملیتی، جنبش مراپ، انجمن بین‌المللی حقوق‌بشر زنان و انجمن توسعه آموزش بین‌المللی، کنفرانسی درباره وضعیت وخامت‌بار حقوق‌بشر در ایران تحت حاکمیت آخوندها، با حضور شخصیتها و مدافعان حقوق‌بشر از کشورهای مختلف، در مقر اروپایی سازمان ملل در ژنو برگزار شد.
سخنرانان این کنفرانس عبارت بودند از دکتر آلخو ویدال کوادراس رئیس کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت، کارن پارکر رئیس انجمن بین‌المللی توسعه آموزش، الیزابتا زامپاروتی رئیس مشترک کمیته ایتالیایی پارلمانترها و شهروندان، کریستین پرگو استاد افتخاری در دانشگاه ژنو، پرویز خزایی نماینده شورای ملی مقاومت ایران در کشورهای نوردیک، فریده کریمی عضو کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت و زندانی سیاسی دیکتاتوری آخوندی مصطفی نادری.
سخنرانان کنفرانس ژنو تشدید اعدام‌های وحشیانه و اقدامات سرکوبگرانه رژیم در دوران آخوند روحانی به‌ویژه علیه زنان را مورد بحث و بررسی قرار دادند و جامعه بین‌المللی را به اتخاذ یک سیاست قاطع در قبال نقض حقوق‌بشر در ایران فراخواندند. آنها با یادآوری نقش حکومت آخوندی به‌عنوان پدرخوانده بنیادگرایی و تروریسم تحت نام اسلام تأکید کردند که موضوع حقوق‌بشر و جنایات رژیم نباید تحت‌الشعاع مذاکرات اتمی قرار گیرد.
دکتر آلخو ویدال کوادراس در شروع سخنرانی خود به تشریح فعالیتهای کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت پرداخت، و گفت:
این تشکل یک پلاتفورم از 4000 پارلمانتر از سراسر دنیا برای حمایت از مقاومت دموکراتیک ایران است.
هدف فعالیتهای ما در کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت تحقق یک ایران دموکراتیک است. ما بر این باوریم که به‌دلیل گفتگوهای هسته‌یی، حقوق‌بشر نباید در حاشیه قرار بگیرد. در واقع ما باور داریم که هر گونه امتیاز دادن به رژیم وحشی حاکم بر ایران و سکوت در برابر جنایات این رژیم علیه زنان و جوانان ایران غیرقابل قبول است و اعتبار اروپا و جامعه بین‌المللی را در اذهان مردم ایران از بین خواهد برد.
آلخو ویدال کوادراس با تأکید بر این‌که حکومت آخوندی سرمنشاء بنیادگرایی و تروریسم تحت نام اسلام و منبع اصلی تأمین مالی بسیاری از گروه‌های تروریستی است تأکید کرد که راه‌حل ریشه‌کنی بنیادگرایی، از بین بردن دخالتهای رژیم در منطقه است.
وی سپس به موارد مختلف نقض حقوق‌بشر و جنایات رژیم از جمله اعدام شش زندانی سیاسی کرد، اعدام جنایتکارانه مجاهد قهرمان غلامرضا خسروی به‌اتهام حمایت از اپوزیسیون ایران اشاره کرد، و اظهار داشت:
این هم از شعار اعتدال روحانی! کور کردن، سنگسار، قطع عضو و شلاق‌زدن اشکالی از تنبیهات فیزیکی است که توسط قوانین بین‌المللی منع شده ولی در ایران چنین مجازاتهایی به‌اجرا گذاشته می‌شود.
تعداد اعدام در زمان روحانی به‌اصطلاح مدره بیش از دوران احمدی‌نژاد برای همین مدت است. در واقع ایران بالاترین رقم اعدام نسبت به جمعیت را در جهان دارد، با بیش از 1300 یا 1400 اعدام در طول دوره ریاست‌جمهوری (روحانی). پس اگر روحانی مدره است او یک مدل جدید از مدراسیون را نمایندگی می‌کند!
رئیس کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت سپس مواردی از نقض حقوق اقلیتها و سرکوب زنان را برشمرد، و گفت: سرکوب و اعمال محدودیت علیه زنان، اکنون بخشی از سیستم قضایی در ایران است.
در حال حاضر تعداد زیادی زندانی سیاسی زن در زندانهای (رژیم) ایران وجود دارند.
آلخو ویدال کوادراس در ادامه، تصریح کرد:
ما درکمیته در جستجوی عدالت بر این باوریم که مأموریت احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل در رابطه با ایران باید تمدید شود. رژیم ایران از سفر وی به کشور ممانعت کرده است. این رژیم حتی به سازمانهای حقوق‌بشری نیز اجازه بازدید از زندانها را نداده است.
...
اگر ما خواهان ایرانی آزاد هستیم که مشکل‌ساز منطقه و صادر‌کننده تروریسم و بنیادگرایی اسلامی نباشد، باید هر گونه گسترش رابطه با (رژیم) ایران را منوط به پیشرفت آنها در حوزه حقوق‌بشر کنیم. وضعیت حقوق‌بشر در ایران را باید در تمامی روابط با این حکومت مد نظر گرفت. (رژیم) ایران باید اعدامها را متوقف کند، زندانیان سیاسی را آزاد کند، سرکوب زنان را متوقف کند و به دیگر حقوق و آزادیهای مردم ایران احترام بگذارد.
ما باید آخوندها را مجبور به متوقف‌کردن این جنایات و سرکوب مخالفان مانند اعدام در ملأعام کنیم. ما باید در کنار مردم ایران بایستیم، به‌نحوی که آنها احساس نکنند ما آنان را رها کرده‌ایم. هیچ قرارداد نفتی و تجاری ارزشی ندارد اگر قیمت آن نقض سیستماتیک حقوق‌بشر باشد.
بسیار متشکرم.
سخنران بعدی کنفرانس ژنو پرویز خزایی نماینده شورای ملی مقاومت ایران در کشورهای نوردیک بود؛ وی ضمن تشریح سوء استفاده رژیم از آموزه‌های اسلام و سلب حق رأی و آزادیهای مردم از طریق برقراری حکومت ولایت‌فقیه، گفت:
شورای ملی مقاومت که مجاهدین در محور آن قرار دارند و خودشان شیعه هستند، کاملاً علیه این نوع برداشت از اسلام هستند. این یک نوع فاشیسم دینی تحت نام مذهب و اسلام است.
مردم ایران به مدت سی و پنج سال تحت حکومت یک نوع خلافت بوده‌اند که همه قوا و نهادهای حکومتی را در دست دارد
اما حالا خیلی در رابطه با داعش صحبت می‌شود و تهدید مطرح می‌شود. ولی ما به‌مدت سی و پنج سال است که با این پدیده روبه‌رو هستیم، ولی اقدامی علیه آن از جانب جامعه بین‌المللی صورت نگرفته است.
پرویز خزایی با تأکید بر این‌که مدره‌نمایی‌های برخی سردمداران رژیم چیزی جز فریبکاری نیست، اضافه کرد: من فکر می‌کنم بهترین کار این است که جهان بیدار شود، چشم‌هایش را باز کند و سیستم استمالت را پایان بدهد. نباید تلاش شود که بگذاریم توجه جامعه بین‌المللی فقط به‌سمت موضوع هسته‌یی منحرف بشود.
در کنفرانس ژنو الیزابتا زامپاروتی رئیس مشترک کمیته ایتالیایی پارلمانترها و شهروندان با تأکید بر وخامت وضعیت حقوق‌بشر در ایران از زمان روی کارآمدن آخوند روحانی، تصریح کرد:
اعدامها در زمان مذاکرات، سه برابر بیشتر شده است، موارد نقض حقوق‌بشر در ایران نیز افزایش پیدا کرده است؛ به‌طور خاص نقض حقوق‌بشر علیه زنان و موجی از حملات اسیدی علیه آنها.
متأسفانه این تصاویر در رسانه‌های غربی نشان داده نشدند.
این سکوت که ما پیشه می‌کنیم نوعی مشارکت در جرم و جنایت در ایران است. البته جامعه بین‌المللی نگران توسعه برنامه تسلیحات هسته‌یی است، اما شاید برای رژیم ایران ساده‌تر باشد که اجازه بدهد یک کارشناس بین‌المللی برود سایتهای اتمی را بازدید کند تا اجازه رفتن به زندانها و شکنجه‌گاههایش را بدهد. زیرا نقض حقوق‌بشر در محور حکومت آخوندها قرار دارد. این حکومت مذهبی و زن‌سیتز در قلب مشکل و بحران در خاورمیانه است و نمی‌تواند بخشی از راه‌حل برای بحران این منطقه باشد.
الیزابتا زامپاروتی، اضافه کرد: «من فکر می‌کنم ما به‌عنوان زن به‌طور خاص یک مسئولیت ویژه در رابطه با آنچه در ایران رخ می‌دهد، داریم. به‌نظر من سازمان مجاهدین خلق خیلی شجاعت به خرج داده است، جنبشی که تصمیم گرفته است رهبری زنان را به‌رسمیت بشناسد».
سخنران بعدی کنفرانس در مقر اروپایی ملل‌متحد کریستین پرگو استاد افتخاری در دانشگاه ژنو بود؛ وی با ذکر نمونه‌هایی از جنایاتهای اخیر رژیم آخوندی علیه مردم ایران، گفت:
همه خانواده‌ها در ایران با این فجایع روبه‌رو هستند. سؤال این جلسه این است که آیا حقوق‌بشر در ایران پیشرفت داشته است یا پس‌رفت؟ فکر می‌کنم بان کی‌مون در گزارش خود به‌خوبی پاسخ این سؤال را داده است. واقعیتها به‌وضوح نشان می‌دهد که با پس‌رفت حقوق‌بشر روبه‌رو بودیم. در ایران مثل همه حکومتهای دیکتاتوری افزایش نقض حقوق‌بشر وجود داشته است.
وی سپس به محدودیتها و فشارهای عوامل رژیم در عراق علیه مجاهدان اشرفی در لیبرتی در مقابل آن ایستادگی مجاهدین پرداخت، و افزود: «می‌خواهم به دو مورد اشاره بکنم: در زمان شاه مخالفان و زندانیان سیاسی سرکوب می‌شدند و در آن موقع، مسعود رجوی به اعدام در زمان شاه محکوم شده بود. در زمان خمینی مجاهدین سرکوب شدند و 120هزار مخالف ایرانی در دهه هشتاد و نود اعدام شدند.
می‌خواهم به کاظم رجوی برادر بزرگتر مسعود اشاره بکنم. او روز 24آوریل 1990 در ژنو ترور شد. آخوندها تصمیم گرفتند او را به‌طور دائمی به سکوت وادارند و او را به‌قتل برسانند.
اما وقتی من امروز شما را این‌جا می‌بینم، می‌فهمم که رژیم موفق نشده است، پیام کاظم زنده است؛ مثل همه مدافعان حقوق‌بشر که تا به‌حال جانشان را برای این آرمان داده‌اند.
24آوریل امسال 25سال می‌شود که کاظم به‌دست رژیم کشته شده، 25سال عدم مجازات عاملان این جنایت، غیرقابل‌قبول است. دولت سوئیس باید اقدام کند.
کریستین پرگو در ادامه سخنرانی خود، گفت:
ما باید به آینده بنگریم و از آنهایی که یک آلترناتیو دموکراتیک را برای ایران ارائه می‌دهند حمایت کنیم. من یقین دارم که مجاهدین خلق ایران در آینده آزادی و دموکراسی برای مردم ایران حضور خواهند داشت».
کارن پارکر رئیس انجمن بین‌المللی توسعه آموزش در سخنان خود به وجوه مختلف سرکوب و ستم رژیم علیه مخالفان، زنان، قومیتها و اقلیتهای مذهبی پرداخت و تأکید کرد که رژیم با سوء‌استفاده از مذهب و با سرکوب حکومت خود را حفظ می‌کند.
وی سپس با یادآوری کارزار مقاومت ایران علیه برچسب تروریستی در آمریکا، گفت: «نقش من طی این سالها این بود که همیشه مطرح کنم و بگویم که استفاده از برچسپ تروریستی علیه مقاومت ایران کاملاً نامشروع است و این مقاومت، یک مقاومت مشروع علیه ستم بوده است.
رئیس انجمن بین‌المللی توسعه آموزش در ادامه، گفت: «بان کی‌مون به‌خوبی در گزارشش گفته است که رژیم (ایران) به نقض حقوق‌بشر ادامه داده است و حالا رژیم سعی می‌کند با پیش‌کشیدن مذاکرات هسته‌یی، افراد را وادار کند که از حقوق‌بشر صحبت نکنند.
ولی ما نباید اجازه بدهیم که این امر موفق بشود. آنها به هیچ‌وجه مذهبی نیستند، بلکه دنبال قدرتند. روحانی به هیچ‌وجه مدره نیست.
وضعیت (ایران) به‌طور کلی کاملاً وخیم است.
حرف آخر این است که همگی باید با هم همکاری کنیم تا جامعه بین‌المللی واقعیت ایران را متوجه بشود».
سپس مصطفی نادری زندانی سیاسی دیکتاتوری با سابقه بیش از 10سال مقاومت در برابر شکنجه و فشارهای دژخیمان رژیم، با ذکر تجربیات خود به‌عنوان زندانی سیاسی در سیاهچال‌های رژیم آخوندی و با یادآوری قتل‌عام 30هزار زندانی مجاهد و مبارز در سال 67 توسط دژخیمان رژیم، گفت:
به‌عنوان یک شاهد این قتل‌عام‌ها سؤال می‌کنم که چرا با وجود روشن بودن این قتل‌عام سکوت کرده‌اند و همین سکوت است که راه را برای قتل‌عام‌ها و نسل کشی‌های بعدی در جهان باز کرده است.
امروز می‌بینیم که ارتجاع در جهان که پدرخوانده آن در ایران است چه فجایعی به‌بار می‌آورد.
به قول یکی از کسانی که در زندان اعدام شد، «هم‌چون حیات که هرگز تسلیم مرگ نیست، ما هم همواره در جنگ هستیم». همین الآن که در این‌جا نشستیم و با شما صحبت می‌کنم در زندانهای رژیم هزاران نفر زیر شکنجه و اعدام هستند.
من می‌خواهم سکوت در قبال این قتل‌عام شکسته شود. تا فردا روی همین صندلی کسی نیاید و بنشیند و همین چیزهایی که من دارم به‌عنوان یک شاهد می‌گویم را دوباره تکرار بکند.
فریده کریمی عضو کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت آخرین سخنران کنفرانس ژنو بود؛ وی گفت:
صحبت بسیاری در مورد داعش می‌شود اما تمام جنایتهایی که داعش انجام داده است، قبلاً در ایران انجام شده است لذا باید واکنش مناسب نسبت به این فجایع نشان داد.
وی بر ضرورت تمدید مأموریت گزارشگر ویژه ملل‌متحد احمد شهید برای بررسی نقض حقوق‌بشر در ایران به‌عنوان یک حداقل تأکید کرد و خواستار اقدامات جدی ارگانهای ملل‌متحد برای مقابله با موج فزاینده اعدامها و جنایات ضدانسانی رژیم آخوندی علیه مردم ایران شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر