خامنه‌ای
در دیداری که روز چهارشنبه 6خرداد با اعضای مجلس ارتجاع به‌مناسبت
به‌اصطلاح «روز مجلس» داشت، تصویر جدیدی از فروپاشی درونی و از هم‌گسیختگی و
بن‌بست رژیم ارائه کرد. خامنه‌ای بدون آن که به روی خود بیاورد که 4روز
پیش گفته بود «هر حنجره‌یی که در جهت اختلاف حرف بزند _چه خودش بداند، چه
نداند_ بلندگوی دشمن است». بخش مهمی از سخنرانی خود را به «نصیحت» اعضای
مجلس دست‌نشانده‌اش اختصاص داد و از جمله آنها را به «تعامل با دیگر قوا» و
پرهیز از «خنجر از پشت زدن» «گروکشی» «اهانت به وزرا در کمیسیونها»
فراخواند و تصریح کرد که عباراتی نظیر «ریشت دست من است و پدرت را در
می‌آورم هم نباید باشد».
خامنه‌ای به این ترتیب میزان طلسم‌شکستگی خودش را برملا کرد؛ تا آنجا که ناتوان از آن است به کسانی که بنا به تعریف خودش «حنجره» و «بلندگوی» دشمن می‌شوند، حتی یک تشر بزند. ولی‌فقیه بخت‌برگشته ارتجاع، همچنین به آفت‌زدگی و بی‌انگیزگی ایادی خود در همه بخشهای رژیم اعتراف کرد و اعضای مجلس را از «آفت بی‌حوصلگی» برحذر داشت و افزود: این «مخصوص شما هم نیست دولت هم همین جور است».
«بن‌بستی وجود ندارد»
خامنه‌ای با این بیان که «بن‌بستی وجود ندارد» در واقع به‌زبان معکوس به بن‌بست تمام‌عیار رژیم اعتراف کرد، اما در عین‌حال به‌طور متناقضی گفت: «مسأله هسته‌یی به‌صورت یک گره درآمده» بنابراین قابل فهم است که چرا وی حتی همان «باید» و «نباید» ها و خط قرمزهای سابق را هم نتوانست تکرار کند و به این بسنده کرد که: «مواضع (ما) در مسائل هسته‌ای، همان موضوعاتی است که علناً اظهار کرده‌ایم و همان موارد دقیقاً زباناً و کتباً به مسؤلان گفته شده است».
نکته این جاست که مواضع خامنه‌ای در مورد هسته‌یی تا کنون، دو‌گانه‌گویی و به نعل و به میخ زدن بوده که تنها خاصیتش، تأمین سوخت جنگ میان دو باند حاکم بوده است. نمونه‌یی از این خاصیت را خامنه‌ای در همین سخنرانی مورد اشاره قرار داد و پس از آن که «اقتصاد مقاومتی» را تنها علاج درد توصیف کرد گفت: «در اقتصاد مقاومتی همزبانی وجود دارد اما مشکل همدلی است». منظور خامنه‌ای این است که باندهای رژیم در لفظ «اقتصاد مقاومتی» با هم اشتراک دارند، اما زیر این لفظ، هر باند و دسته‌یی مقصود خودش را دنبال می‌کند.
منشأ جنگ و جدال بی‌پایان درون رژیم
از سوی دیگر خامنه‌ای افزون بر ارائه تصویر تیره و تاری از وضعیت کنونی نظام، از چشم‌انداز آتی، حتی اگر موضوع هسته‌یی هم به سرانجامی برسد، ابراز ناامیدی کرد.
در این‌جا شکاف عمیق درون رژیم که منشأ اصلی جنگ و جدال پایان‌ناپذیر باندهای حاکم است، نمایان می‌شود؛ در حالی که روحانی و باندش چنین وانمود می‌کنند که اگر موضوع هسته‌یی حل شود و به‌توافق برسد و به‌دنبال آن تحریمها رفع شود، سایر مسائل به‌اصطلاح روی غلتک حل خواهد افتاد؛ خامنه‌ای و باند او درست معکوس، حل مسأله هسته‌یی و زهرخوران هسته‌یی را از سه جهت مصیبت تلقی می‌کنند؛ زیرا این تحول:
رژیم را از یک ضامن بقای استراتژیک محروم می‌کند؛
قالی قدرت را از زیر پای ولی‌فقیه می‌کشد و راه را برای تحقق رؤیای اکبرشاهی رفسنجانی هموار می‌کند؛ همان چیزی که خامنه‌ای نهایت هول و هراس خود از این چشم‌انداز را با این عبارت بیان کرد: «در پرتگاه هولناک فرو غلتیدن در نظام سلطه».
و… تازه سر مسائل دیگر باز می‌شود. خامنه‌ای در همین سخنرانی اخیر گفت: «غیر از مسأله هسته‌یی، سریالهای دیگری هم در انتظار ماست» وی تأکید کرد: «مسأله هسته‌یی… تنها مسأله ما نیست، دنبالش مسائل گوناگون، حقوق‌بشر و امثاله و امثاله…».
«حقوق‌بشر» شیشه عمر رژیم
خامنه‌ای با اشاره به مسأله «حقوق‌بشر» به شیشه عمر رژیمش و وابستگی تام و تمام سرنوشت آن به ادامه سرکوب و اعدام اشاره می‌کرد؛ زیرا بر کسی پوشیده نیست که اگر دیکتاتوری ولایت‌فقیه بدون بمب اتمی می‌تواند مدتی دوام بیاورد، بدون اعدام و سرکوب، حتی دو روز هم نمی‌پاید.
به این ترتیب به‌رغم تلاشی که خامنه‌ای در سخنرانی روز چهارشنبه کرد تا صورت خود و نظامش را به ضرب سیلی و با این ادعا که «بن‌بستی وجود ندارد» سرخ نگه‌دارد، اما اظهارات او از وجوه مختلف اعتراف به بن‌بست بود. خود او پس از ذکر مصیبت و بیان تنها بخشی از بحرانهای رژیم، از گماشتگان خود در مجلس ارتجاع پرسید: «لکن انسان… باید چه کار کند؟ باید دو دستی به‌سر خودش بزند؟ باید شیون کند؟ نه! راه علاج پیدا کنید! راه علاج دارد!» بیچاره گماشته‌های مجلس نشین ولایت که آمده بودند ولی‌فقیه راه علاجی به آنها نشان دهد و اکنون از او می‌شنیدند که بروید راه علاج پیدا کنید!
کوتاه سخن این‌که سخنرانی خامنه‌ای خطاب به اعضای مجلس ارتجاع، گویای این است که رژیم واقعاً وارد مرحله پایانی خودش شده و هشدار خامنه‌ای و ابراز هول و هراس او از «غلتیدن نظام در پرتگاه هولناک»، نه رو به آینده، بلکه ناظر بر وضعیت کنونی رژیم است.
خامنه‌ای به این ترتیب میزان طلسم‌شکستگی خودش را برملا کرد؛ تا آنجا که ناتوان از آن است به کسانی که بنا به تعریف خودش «حنجره» و «بلندگوی» دشمن می‌شوند، حتی یک تشر بزند. ولی‌فقیه بخت‌برگشته ارتجاع، همچنین به آفت‌زدگی و بی‌انگیزگی ایادی خود در همه بخشهای رژیم اعتراف کرد و اعضای مجلس را از «آفت بی‌حوصلگی» برحذر داشت و افزود: این «مخصوص شما هم نیست دولت هم همین جور است».
«بن‌بستی وجود ندارد»
خامنه‌ای با این بیان که «بن‌بستی وجود ندارد» در واقع به‌زبان معکوس به بن‌بست تمام‌عیار رژیم اعتراف کرد، اما در عین‌حال به‌طور متناقضی گفت: «مسأله هسته‌یی به‌صورت یک گره درآمده» بنابراین قابل فهم است که چرا وی حتی همان «باید» و «نباید» ها و خط قرمزهای سابق را هم نتوانست تکرار کند و به این بسنده کرد که: «مواضع (ما) در مسائل هسته‌ای، همان موضوعاتی است که علناً اظهار کرده‌ایم و همان موارد دقیقاً زباناً و کتباً به مسؤلان گفته شده است».
نکته این جاست که مواضع خامنه‌ای در مورد هسته‌یی تا کنون، دو‌گانه‌گویی و به نعل و به میخ زدن بوده که تنها خاصیتش، تأمین سوخت جنگ میان دو باند حاکم بوده است. نمونه‌یی از این خاصیت را خامنه‌ای در همین سخنرانی مورد اشاره قرار داد و پس از آن که «اقتصاد مقاومتی» را تنها علاج درد توصیف کرد گفت: «در اقتصاد مقاومتی همزبانی وجود دارد اما مشکل همدلی است». منظور خامنه‌ای این است که باندهای رژیم در لفظ «اقتصاد مقاومتی» با هم اشتراک دارند، اما زیر این لفظ، هر باند و دسته‌یی مقصود خودش را دنبال می‌کند.
منشأ جنگ و جدال بی‌پایان درون رژیم
از سوی دیگر خامنه‌ای افزون بر ارائه تصویر تیره و تاری از وضعیت کنونی نظام، از چشم‌انداز آتی، حتی اگر موضوع هسته‌یی هم به سرانجامی برسد، ابراز ناامیدی کرد.
در این‌جا شکاف عمیق درون رژیم که منشأ اصلی جنگ و جدال پایان‌ناپذیر باندهای حاکم است، نمایان می‌شود؛ در حالی که روحانی و باندش چنین وانمود می‌کنند که اگر موضوع هسته‌یی حل شود و به‌توافق برسد و به‌دنبال آن تحریمها رفع شود، سایر مسائل به‌اصطلاح روی غلتک حل خواهد افتاد؛ خامنه‌ای و باند او درست معکوس، حل مسأله هسته‌یی و زهرخوران هسته‌یی را از سه جهت مصیبت تلقی می‌کنند؛ زیرا این تحول:
رژیم را از یک ضامن بقای استراتژیک محروم می‌کند؛
قالی قدرت را از زیر پای ولی‌فقیه می‌کشد و راه را برای تحقق رؤیای اکبرشاهی رفسنجانی هموار می‌کند؛ همان چیزی که خامنه‌ای نهایت هول و هراس خود از این چشم‌انداز را با این عبارت بیان کرد: «در پرتگاه هولناک فرو غلتیدن در نظام سلطه».
و… تازه سر مسائل دیگر باز می‌شود. خامنه‌ای در همین سخنرانی اخیر گفت: «غیر از مسأله هسته‌یی، سریالهای دیگری هم در انتظار ماست» وی تأکید کرد: «مسأله هسته‌یی… تنها مسأله ما نیست، دنبالش مسائل گوناگون، حقوق‌بشر و امثاله و امثاله…».
«حقوق‌بشر» شیشه عمر رژیم
خامنه‌ای با اشاره به مسأله «حقوق‌بشر» به شیشه عمر رژیمش و وابستگی تام و تمام سرنوشت آن به ادامه سرکوب و اعدام اشاره می‌کرد؛ زیرا بر کسی پوشیده نیست که اگر دیکتاتوری ولایت‌فقیه بدون بمب اتمی می‌تواند مدتی دوام بیاورد، بدون اعدام و سرکوب، حتی دو روز هم نمی‌پاید.
به این ترتیب به‌رغم تلاشی که خامنه‌ای در سخنرانی روز چهارشنبه کرد تا صورت خود و نظامش را به ضرب سیلی و با این ادعا که «بن‌بستی وجود ندارد» سرخ نگه‌دارد، اما اظهارات او از وجوه مختلف اعتراف به بن‌بست بود. خود او پس از ذکر مصیبت و بیان تنها بخشی از بحرانهای رژیم، از گماشتگان خود در مجلس ارتجاع پرسید: «لکن انسان… باید چه کار کند؟ باید دو دستی به‌سر خودش بزند؟ باید شیون کند؟ نه! راه علاج پیدا کنید! راه علاج دارد!» بیچاره گماشته‌های مجلس نشین ولایت که آمده بودند ولی‌فقیه راه علاجی به آنها نشان دهد و اکنون از او می‌شنیدند که بروید راه علاج پیدا کنید!
کوتاه سخن این‌که سخنرانی خامنه‌ای خطاب به اعضای مجلس ارتجاع، گویای این است که رژیم واقعاً وارد مرحله پایانی خودش شده و هشدار خامنه‌ای و ابراز هول و هراس او از «غلتیدن نظام در پرتگاه هولناک»، نه رو به آینده، بلکه ناظر بر وضعیت کنونی رژیم است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر