کارگزاران
رژیم، هر روز به ابراز وحشت از لشکر میلیونی بیکاران می‌پردازند و هر کدام
تلاش می‌کنند با کنار زدن گوشه‌یی از پرده فساد در حاکمیت آخوندی به‌ویژه
فساد در باند رقیب، در جنگ هژمونی برتری پیدا کنند. تازه‌ترین نمونه آن،
اظهارات هاشمی رفسنجانی
است که در چهارم آذر، در دیدار با جمعی از دانشجویان دکترای رشته علوم
سیاسی گفته بود: «رونق اشتغال عوامل متعددی دارد که باید به آنان توجه شود،
چون بیکاری جوانان، مخصوصاً تحصیل‌کرده‌ها زیبنده نظام نیست». رفسنجانی با
دور زدن این‌که هم‌باندیش یعنی آخوند روحانی، بیش از دو سال است که بر
کرسی ریاست‌جمهوری نظام تکیه زده اضافه کرد که عدم استفاده درست از
نقدینگی، یکی از عوامل افزایش بیکاری است.
در همین رابطه محمد باقر شریعتی نماینده مجلس رژیم از بهبهان و از باند رقیب در جنگ و دعوای هژمونی، پرده را کمی بیشتر کنار زده است و می‌گوید:
”اما قصه پر غصه بیکار:
شدم فارغ ز تحصیلات
پی کارم پی نان ام
ولی کاری نمی‌جویم
دگر آمد به لب جانم
دگر آمد به لب جانم
نمایندگان محترم، بیکاری در بین جوانان تبدیل به یک شغل شده است، پر تکرار‌ترین واژگان مراجعین بنده بیکاری و اشتغال است.
نمایندگان ملت، رکود مطلق در زمینه اشتغال جامعه را به کجا خواهد برد؟ چه کسی و چه نهادی باید به مهار لشگر میلیونی بیکاران بپردازد؟ چرا تکلیف چهار هزار میلیارد تومان به اشتغال‌زایی در قانون بودجه 94 روشن نمی‌شود؟ آیا خبر دارید در هر خانواده حداقل دو نفر بیکار داریم؟ آیا خبر دارید جوانان بیکار احساس بی‌ارزش بودن دارند؟ ای کاش به جای پول سنگینی که به خودرو سازان اختصاص داده‌اند و برای خالی شدن انبارهای آنان داده شد برای تبدیل بخشی از اشتغال و بیکاری جوانان اختصاص داده می‌شد... (3آذر94)
نکته قابل‌توجه در اظهارات این کارگزار رژیم، این جملات است: «رکود مطلق در زمینه اشتغال، جامعه را به کجا خواهد برد؟ چه کسی و چه نهادی باید به مهار لشگر میلیونی بیکاران بپردازد؟». در این جملات به‌روشنی ترس و وحشت آخوندها و کارگزارانشان از لشکر مهار نشدنی بیکاران، بیش ازپیش عیان می‌شود.
اما به راستی لشکر میلیونی بیکاران چه مسیری رو طی می‌کند؟! و آیا این لشکر میلیونی برای رژیم مهار‌پذیراست؟! پاسخ این سوالات، همان کابوس نظام ولایت است.
در همین رابطه محمد باقر شریعتی نماینده مجلس رژیم از بهبهان و از باند رقیب در جنگ و دعوای هژمونی، پرده را کمی بیشتر کنار زده است و می‌گوید:
”اما قصه پر غصه بیکار:
شدم فارغ ز تحصیلات
پی کارم پی نان ام
ولی کاری نمی‌جویم
دگر آمد به لب جانم
دگر آمد به لب جانم
نمایندگان محترم، بیکاری در بین جوانان تبدیل به یک شغل شده است، پر تکرار‌ترین واژگان مراجعین بنده بیکاری و اشتغال است.
نمایندگان ملت، رکود مطلق در زمینه اشتغال جامعه را به کجا خواهد برد؟ چه کسی و چه نهادی باید به مهار لشگر میلیونی بیکاران بپردازد؟ چرا تکلیف چهار هزار میلیارد تومان به اشتغال‌زایی در قانون بودجه 94 روشن نمی‌شود؟ آیا خبر دارید در هر خانواده حداقل دو نفر بیکار داریم؟ آیا خبر دارید جوانان بیکار احساس بی‌ارزش بودن دارند؟ ای کاش به جای پول سنگینی که به خودرو سازان اختصاص داده‌اند و برای خالی شدن انبارهای آنان داده شد برای تبدیل بخشی از اشتغال و بیکاری جوانان اختصاص داده می‌شد... (3آذر94)
نکته قابل‌توجه در اظهارات این کارگزار رژیم، این جملات است: «رکود مطلق در زمینه اشتغال، جامعه را به کجا خواهد برد؟ چه کسی و چه نهادی باید به مهار لشگر میلیونی بیکاران بپردازد؟». در این جملات به‌روشنی ترس و وحشت آخوندها و کارگزارانشان از لشکر مهار نشدنی بیکاران، بیش ازپیش عیان می‌شود.
اما به راستی لشکر میلیونی بیکاران چه مسیری رو طی می‌کند؟! و آیا این لشکر میلیونی برای رژیم مهار‌پذیراست؟! پاسخ این سوالات، همان کابوس نظام ولایت است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر