در همین روز یکی از جامعه شناسان به نام احمدی در مورد افزایش خودکشی در ایران گفت: «سیستم ناکارآمد اداری، ناامیدی به آینده، عدم تناسب درآمد با هزینه‌ها، افسردگی و بیکاری از عوامل و دلایل خودکشی در میان دانشجویان است». وی ادامه داد : «از سال ۶۰ تا الآن دولتها نتوانستند برای جوانان و دانشجویان بعد از فارغ‌التحصیلی اشتغال و کار ایجاد کنند. بنابراین بیکاری و ناامیدی در بین دانشجویان نسبت به آینده خود بیداد میکند».
وی افزود: «یکی از دانشجویانم در مقطع دکتری تحصیل می‌کرد و در انتهای تحصیلش به بن‌بست رسیده بود؛ می‌گفت بعد از ارائه رساله کجا برم؟ آیا شغلی برای من وجود دارد؟ از طرفی هم باید قبول کرد که شکاف‌های طبقاتی در جامعه بیداد میکند. شرایط امروز با دهه ۳۰تا ۵۰ فرق کرده است، زیرا در حال حاضر کشورمان با بحران فارغ‌التحصیلی مواجه شده است. اوایل دهه ۸۰اداره پست در دولت اصلاحات در یک آگهی اعلام کرد که به تعداد زیادی پست‌چی نیاز دارد و می‌خواهد افرادی را در مقطع ابتدایی استخدام کند. شاید باور نکنید؛ با این‌که اداره پست میزان سواد را ابتدایی زده بود، اما جوانان با میزان تحصیلات دیپلم، لیسانس، فوق‌لیسانس و حتی تعداد کمی هم در مقطع دکتری در آگهی استخدامی ثبت‌نام کرده بودند.
وی افزود: چرا راه دور برویم؟ یکی از نزدیکان را می‌شناسم که فارغ‌التحصیل دانشگاه خلبانی است و به زبان انگلیسی هم تسلط دارد و از بیکاری با وام ماشینی گرفته کار میکند. پس تناسبی میان درآمدها با هزینه‌های زندگی وجود ندارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر