آدينه
۲٨ مهر ۱٣۹۶ -
۲۰ اکتبر ۲۰۱۷
اخبار روز: ده ها تن از فعالین سیاسی، اجتماعی و مدنی با انتشار متنی نسبت به اجرای قریب الوقوع حکم زندان سه تن فعالان شهر گرگان اعتراض کردند.
پس از آن که دادگاه تجدیدنظر حکم سه تن از نویسندگان و فعالان اجتماعی شهر گرگان را قطعی اعلام کرد، حکم در آستانهٔ اجرا شدن قرار گرفته است؛ حکمی که در ظاهر نه به دلیل نویسنده بودن و نه فعال اجتماعی بودن این افراد، بلکه فقط به دلیل «زندگی کردن» علیه آنها صادر شده است.
طنز است؛ اما زمانی این متن آماده می‌شود و آن حکم در شرف اجرا شدن است که در خبرها می‌خوانیم «نائب رئیس دوم مجلس شورای اسلامی» بنا بر مصلحت نظام، شکایت خود را علیه یک گروه سازمان‌یافته که مدتی پیش در شیراز به خشونت عریان علیه او دست زده بودند، پس گرفته و روشن است که آمرین و عاملین آن خشونت در دایرهٔ امن قضایی نیز قرار خواهند داشت. از طرفی سال‌هاست که از همه سو خبر بروز فسادهای کلان اقتصادی در نهادها و سازمان‌های دولتی و حکومتی به گوش می‌رسد اما همچنان رسیدگی قضایی به آنها در پردهٔ پنهان‌کاری مانده است. در چنین شرایطی، سه فعال اجتماعی را که نابخشودنی‌ترین خطای آنها مطالعه و نوشتن و اندیشیدن بوده است، به جرم جمع‌نشستن با دوستانشان در خانه و مطالعهٔ گروهی حول موضوعاتی که بر اساس هیچ منطقی نمی‌توان جرم و ایرادی بر آن بار کرد، در کوتاه زمانی محاکمه و محکوم می‌کنند و احکام آنها را با سرعت به دایره اجرای احکام ارجاع می‌دهند.
این نوعِ سرکوب، که خصوصی‌ترین حوزه‌های زندگی افراد را هدف گرفته است، هشدار تکان‌دهندهٔ دیگری به جامعهٔ مدنی است. به واقع، نمی‌توان و نباید نسبت به پایین آمدن آستانهٔ تحمل دستگاه سرکوب دولتی تا این حدود بی‌تفاوت ماند. باید پرسید؛ ساختاری که مدعی است در برابر ابرقدرت‌های جهان، تمام قد ایستاده و یکی از ژست‌های همیشگی‌اش برخورداری از ثبات و امنیت بوده، چه هراسی ممکن است از وجود جمع دوستانه‌ای، ولو پرسشگر، داشته باشد؟ قسم حضرت عباس امنیت ملی ایشان را باور کنیم یا دُم خروس سرکوب احتمال هر اندیشه‌ی متفاوتی را؟
بر این اساس ما امضاءکنندگان این بیانیه، ضمن اعتراض شدید به احکام صادرشده برای «روزبه گیلاسیان»، «نیما صفار» و «الهه سروش‌نیا»، خواستار توقف اِعمال چنین محدودیت‌ها و سرکوب‌هایی علیه فعالان اجتماعی هستیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر