12.10.2017
رضا
شهابی دو هفته پس از شکستن اعتصاب غذا هنوز از خدمات درمانی محروم است.
روز سه شنبه ۱۸ مهر در پی وخامت حال جسمی او، ماموران سرانجام تصمیم گرفتند
او را به بیمارستان منتقل کنند اما با دستبند و پابند. شهابی امتناع کرد و
از ماموران چنین شنید: «ما نمی‌توانیم تو را بدون دستبند و پابند به
بیمارستان ببریم. امضا بده که خودت با انتقال به بیمارستان مخالفی.»
او از روز ۱۸ مهر که از رفتن به بیمارستان با غل و زنجیر امتناع کرده، به حال خود رها شده و فشار بر خانواده و اطرافیانش افزایش
یافته است.
رضا شهابی، عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد
اتوبوسرانی تهران و حومه، ۱۸ مرداد ماه بار دیگر زندانی شد. او با وجود
داشتن حکم آزادی در پرونده‌اش، باید ۹۶۸ روز دیگر را در زندان بگذراند.
شهابی با درخواست آزادی بی‌قید و شرط اعلام اعتصاب غذا کرد و
روز پنجم مهر در پی وعده‌های یک مقام امنیتی مبنی بر رسیدگی به خواسته
هایش، به اعتصاب غذای ۵۰ روزه خود پایان داد.
ربابه رضایی، همسر رضا شهابی اما در ملاقات روز چهارشنبه ۱۹
مهر ماه متوجه وضع وخیم جسمانی او شد: «نیمی از بدن رضا شهابی بی‌حس شده
است. او در اثر افزایش فشار خون به خونریزی بینی دچار شده و از درد شدید
معده رنج می‌برد. پس از شکستن اعتصاب غذا می‌بایست مورد آزمایش پزشکی قرار
گیرد و بستری شود اما علی‌رغم تایید پزشکی قانونی مسئولان زندان از انتقال
او به بیمارستان سرباز می زنند.»
زندانی کردن دوباره رضا شهابی و اضافه کردن سه سال دیگر به
حکم زندان او، موج کم‌سابقه‌ای از اعتراض را در داخل و خارج ایران به دنبال
داشت.
ده‌ها اتحادیه و سندیکا در کشورهای مختلف جهان خواهان آزادی
فوری او شدند و سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه‌هایی آزادی فوری و بدون قید
و شرط او را خواستار شد و برای اقدام فوری به منظور رسیدگی به وضعیت
سلامتی او فراخوان داد.
فعالان اجتماعی ایران هم با صدور بیانیه‌هایی خواستار آزادی فوری او شدند.
در حمایت از او دو تجمع نیز در تهران برگزار شد. سندیکای شرکت
واحد یک روز را به اقدام فعال برای حمایت از رضا شهابی اختصاص داد و از
رانندگان شرکت واحد خواست اتوبوس‌ها را با چراغ‌های روشن و سرعت ۲۰ کیلومتر
(کمتر از سرعت معمول) به حرکت درآورند.
با وجود حمایت‌های داخلی و بین‌المللی و با وجود وعده‌هایی که
برای شکستن اعتصاب غذا به او داده شد، رضا شهابی هنوز در زندان رجایی‌شهر
زندانی و از دسترسی به درمان محروم است.
رادیوزمانه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر