یکشنبه, سپتامبر 14, 2014 -
درویشان
اعتصابی: این بار برای مرگ آمادهایم و وصیت نامهمان را هم نوشتهایم...
خواستهی ما برداشتن حصر بزرگان و مشایخمان است. خواستهی ما برداشتن
بایکوت خبری دراویش گنابادی است. خواستهی ما جلوگیری از آتش زدن منازل و
حسینیههاست. خواستهی ما جامعهای است که به اسم دین در آن، جان ببخشند نه
که جان بگیرند
خانوادههای ۸ تن از دراویش زندانی از ساعات اولیه صبح امروز در سالن ملاقات اوین تحصن کردند اما تا کنون هیچ مسئولی حاضر به پاسخ گویی نشده است. آنها خواستار دیدار با مومنی، سرپرست زندان اوین هستند. به گزارش تارنمای " مجذوبان نور" با وجود حضور خانوادههای این زندانیان و به همراه داشتن کودکان، مامورین خدماتی اقدام به ریختن جوهر نمک و مواد شوینده قوی در کف سالن کرده تا از این طریق آنها را وادار به خروج از سالن ملاقات کنند.
یکی از خانوادههای دراویش زندانی به مجذوبان نور گفت: «دو ماه است که هیچ ملاقاتی با همسران و فرزندان زندانی خود نداشتهایم. آنها از طرفی مانند زندانیان عادی وکلای دراویش را وادار به پوشیدن لباس زندان میکنند و از طرف دیگر به علت سیاسی بودن، در بندهای عادی، حتی از حرف زدن و دیدار آنها با یکدیگر جلوگیری میکنند. چرا زندانی در زندان برای آنها ساختهاند؟ ما آمدیم ولی باز ملاقات نکردیم، خواستیم همین سوالات را از سرپرست زندان بپرسیم، اما هیچ کس پاسخ گو نیست»
این دراویش هم اکنون در ۱۲ امین روز اعتصاب غذای خود به سر میبرند، آنها با نوشتن وصیت نامه خود، خواستهٔ خود را برای پایان اعتصاب غذا، رهایی و آزادی کامل اهل طریقت و عرفان و برداشتن نگاه امنیتی به دراویش عنوان کردهاند.
از سویی به گزارش دویچه وله سازمان گزارشگران بدون مرز میگوید نگران سلامت شماری از فعالان رسانهای دراویش است که در زندان به اعتصاب غذا دست زدهاند. همسر یکی از این زندانیان گفته اگر اتفاقی برای آنها بیفتد جامعه دراویش ایران ساکت نخواهد نشست.
رضا انتصاری، حمیدرضا مرادی، مصطفی عبدی، کسری نوری و افشین کرمپور از
همکاران سایت "مجذوبان نور"، وابسته به دراویش گنابادی، و وکلای زندانی
آنها امیر اسلامی، فرشید یداللهی، مصطفی دانشجو و امید بهروزی از تاریخ ۹
شهریور در اعتراض به وضعیت بازداشت خود به اعتصاب غذای نامحدود دست
زدهاند.
این عده که هماکنون در زندانهای اوین تهران و عادلآباد شیراز زندانی هستند، در پی یورش وزارت اطلاعات از تاریخ ۱۰ تا ۱۳ شهریور ۱۳۹۰ در شهرهای مختلف ایران و از جمله تهران و شیراز بازداشت و در تاریخ ٢٢ تیرماه ١٣٩٢ از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی، در محاکمهای غیر عادلانه به حبسهای از هفت تا ده سال محکوم شدند.
سازمان گزارشگران بدون مرز در اطلاعیهای که روز جمعه (۲۱ شهریور/ ۱۲ سپتامبر) منتشر کرد، میگوید از وضعیت بازداشت و سلامت روزنامهنگاران و وبنگارانی که با وجود بیماری از درمان لازم محروم شدهاند، نگران است.
در اطلاعیه این نهاد مدافع حقوق فعالان رسانهای آمده است برخی از این زندانیان درویش از جمله رضا انتصاری، مصطفی دانشجو، حمیدرضا مردادی و افشین کرمپور به شکل جدی بیمارند و بارها در زندان دچار عارضههای مختلف شدهاند. با این حال همچنان از درمان لازم، محروم هستند و مقامات قضایی و امنیتی زندان به ندرت به آنها اجازه بستری شدن در بیمارستان را میدهند.
رضا معینی پژوهشگر دفتر ایران و افغانستان گزارشگران بدون مرز در این باره میگوید: «در حالی که تصاویر علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی، که در بیمارستان بستری شده است، در همه رسانههای جهان منتشر شده است، بسیاری از روزنامهنگاران و وبنگاران زندانی در ایران از درمان محروم هستند. سلامت و جان آنها در سکوت و بیتفاوتی در خطر قراردارد. رعایت حق سلامت زندانیان یکی از وظایف نظام است. اهمال در این اصل بنیادین به معنای ارتکاب جرم عدم همیاری با انسان در خطر است.»
"جامعه دراویش ساکت نخواهند نشست"
صدیقه خلیلی همسر حمیدرضا مرادی، یکی از ۹ درویش شرکتکننده در اعتصاب غذا، به "کمپین بینالمللی حقوق بشر در ایران" گفت: «همسر من و بقیهی دراویش اعلام کردهاند تا تغییر شرایط دست از اعتصاب برنمیدارند و حتی وصیت نامهی خود را هم نوشتهاند. اگر اتفاقی برای یکی از دراویش در زندان بیفتد مسولان مطمئن باشند که جامعهی دراویش ایران ساکت نخواهند نشست.»
این ۹ درویش زندانی در روز ۱۷ شهریور وصیت نامهای منتشر کردهاند که در آن نوشته شده است: «این بار برای مرگ آمادهایم و وصیت نامهمان را هم نوشتهایم.»
در بخشی از وصیتنامه این ۹ تن که در وبسایت "مجذوبان نور" منتشر شده، آمده است: «خواستهی ما از اعتصاب غذا نه اعزام به بیمارستان، نه با هم بودن در یک بند، نه بازگشت به بند ۳۵۰، نه برداشتن اجبار استفاده از لباس زندان، نه بازگرداندن دراویش از انفرادی به بند عمومی، نه دادرسی عادلانه، نه هیچ یک از حقوق حداقلی است که در قانون برای یک زندانی در نظر گرفته شده و نه حتی آزادی از زندان است.»
این ۹ درویش زندانی نوشتهاند: «خواستهی ما برداشتن حصر بزرگان و مشایخمان است. خواستهی ما برداشتن بایکوت خبری دراویش گنابادی است. خواستهی ما جلوگیری از آتش زدن منازل و حسینیههاست. خواستهی ما جامعهای است که به اسم دین در آن، جان ببخشند نه که جان بگیرند.»
در ادامه وصیتنامهی دراویش زندانی آمده است: «تا پاسخگویی صریح مسولان عالیرتبه کشور نسبت به سالها نقض حقوق دراویش به اعتصاب غذای خود ادامه میدهند.»
صدیقه خلیلی همسر حمیدرضا مرادی با اظهار اینکه دراویش علاوه بر اعتصاب غذا از ملاقات با خانوادههایشان نیز خودداری کردهاند گفت: «من هیچ اطلاعی از همسرم ندارم حتی نمیدانم که الان در کدام بند زندان اوین است. همسرم و بقیه دراویش حتی ملاقات را هم برای خودشان قدغن کردهاند.»
این عده که هماکنون در زندانهای اوین تهران و عادلآباد شیراز زندانی هستند، در پی یورش وزارت اطلاعات از تاریخ ۱۰ تا ۱۳ شهریور ۱۳۹۰ در شهرهای مختلف ایران و از جمله تهران و شیراز بازداشت و در تاریخ ٢٢ تیرماه ١٣٩٢ از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی، در محاکمهای غیر عادلانه به حبسهای از هفت تا ده سال محکوم شدند.
سازمان گزارشگران بدون مرز در اطلاعیهای که روز جمعه (۲۱ شهریور/ ۱۲ سپتامبر) منتشر کرد، میگوید از وضعیت بازداشت و سلامت روزنامهنگاران و وبنگارانی که با وجود بیماری از درمان لازم محروم شدهاند، نگران است.
در اطلاعیه این نهاد مدافع حقوق فعالان رسانهای آمده است برخی از این زندانیان درویش از جمله رضا انتصاری، مصطفی دانشجو، حمیدرضا مردادی و افشین کرمپور به شکل جدی بیمارند و بارها در زندان دچار عارضههای مختلف شدهاند. با این حال همچنان از درمان لازم، محروم هستند و مقامات قضایی و امنیتی زندان به ندرت به آنها اجازه بستری شدن در بیمارستان را میدهند.
رضا معینی پژوهشگر دفتر ایران و افغانستان گزارشگران بدون مرز در این باره میگوید: «در حالی که تصاویر علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی، که در بیمارستان بستری شده است، در همه رسانههای جهان منتشر شده است، بسیاری از روزنامهنگاران و وبنگاران زندانی در ایران از درمان محروم هستند. سلامت و جان آنها در سکوت و بیتفاوتی در خطر قراردارد. رعایت حق سلامت زندانیان یکی از وظایف نظام است. اهمال در این اصل بنیادین به معنای ارتکاب جرم عدم همیاری با انسان در خطر است.»
"جامعه دراویش ساکت نخواهند نشست"
صدیقه خلیلی همسر حمیدرضا مرادی، یکی از ۹ درویش شرکتکننده در اعتصاب غذا، به "کمپین بینالمللی حقوق بشر در ایران" گفت: «همسر من و بقیهی دراویش اعلام کردهاند تا تغییر شرایط دست از اعتصاب برنمیدارند و حتی وصیت نامهی خود را هم نوشتهاند. اگر اتفاقی برای یکی از دراویش در زندان بیفتد مسولان مطمئن باشند که جامعهی دراویش ایران ساکت نخواهند نشست.»
این ۹ درویش زندانی در روز ۱۷ شهریور وصیت نامهای منتشر کردهاند که در آن نوشته شده است: «این بار برای مرگ آمادهایم و وصیت نامهمان را هم نوشتهایم.»
در بخشی از وصیتنامه این ۹ تن که در وبسایت "مجذوبان نور" منتشر شده، آمده است: «خواستهی ما از اعتصاب غذا نه اعزام به بیمارستان، نه با هم بودن در یک بند، نه بازگشت به بند ۳۵۰، نه برداشتن اجبار استفاده از لباس زندان، نه بازگرداندن دراویش از انفرادی به بند عمومی، نه دادرسی عادلانه، نه هیچ یک از حقوق حداقلی است که در قانون برای یک زندانی در نظر گرفته شده و نه حتی آزادی از زندان است.»
این ۹ درویش زندانی نوشتهاند: «خواستهی ما برداشتن حصر بزرگان و مشایخمان است. خواستهی ما برداشتن بایکوت خبری دراویش گنابادی است. خواستهی ما جلوگیری از آتش زدن منازل و حسینیههاست. خواستهی ما جامعهای است که به اسم دین در آن، جان ببخشند نه که جان بگیرند.»
در ادامه وصیتنامهی دراویش زندانی آمده است: «تا پاسخگویی صریح مسولان عالیرتبه کشور نسبت به سالها نقض حقوق دراویش به اعتصاب غذای خود ادامه میدهند.»
صدیقه خلیلی همسر حمیدرضا مرادی با اظهار اینکه دراویش علاوه بر اعتصاب غذا از ملاقات با خانوادههایشان نیز خودداری کردهاند گفت: «من هیچ اطلاعی از همسرم ندارم حتی نمیدانم که الان در کدام بند زندان اوین است. همسرم و بقیه دراویش حتی ملاقات را هم برای خودشان قدغن کردهاند.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر