به گزارش راديو فرهنگ بنقل از سحام روز
چهارشنبه ٢۴ تیرماه ١٣٩۴ محمد امین آگوشی، زندانی سیاسی اهل پیرانشهر طی
تماس تلفنی با وب‌سایت موکریان، ضمن اعتراض به محکومیت خود مبنی بر ١٠ سال
حبس به همراه تبعید و مشکلات و سختی هایی که در
اثر سپری کردن هفت سال زندان در زندان های ارومیه و زاهدان تحمل کرده است، خواستار رسیدگی به وضعیت جسمی و روانی خود شد.
آگوشی که به تازگی برای تشییع جنازه‌ی دختر
٢٢ ساله اش «کانی آگوشی» به مرخصی آمده است، به موکریان می‌گوید: در پی
حکمی که شعبه ٢ دادگاه نظامی ارومیه برای من صادر کرد زندگی خانوادگی‌ام
متلاشی شد پارسال همسرم بر اثر سکته مغزی به کما رفت و پس از یک‌ماه فوت
کرد و امسال دخترم که دانشجوی سال آخر کارشناسی بود بر اثر تنهایی و
فشارهای روانی ناشی از مرگ مادر و زندانی بودن و عدم حضور پدر، دو هفته پیش
اقدام به خودکشی کرد.
این معلم بازنشسته پیرانشهری دلیل درخواستش
را برای مداوا این‌گونه مطرح می‌کند: خانواده‌ام متلاشی شد و هم اکنون فشار
زیادی را به لحاظ روانی تحمل می‌کنم علاوه بر این مبتلا به کم خونی شدید
(تالاسمی) می‌باشم و نیاز فوری به پیگیری‌های پزشکی و درمان دارم.
این زندانی سیاسی ۵۶ ساله در خاتمه می
افزاید: هم اکنون پسرم بر اثر بیکاری و فشار ناشی از مشکلات خانوادگی به
ویژه از دست دادن مادر و خواهرش دچار افسردگی شده و نیاز به نگهداری و
مراقبت ویژه دارد، تقاضایم از مراجع قضایی این است کمک کنند تا پسرم را
هم‌چون همسر و دخترم از دست نداده‌ام برایم امکانی فراهم شود پسرم را از
این وضعیت بحرانی نجات دهم.
این معلم زندانی سه هفته پس از تبعید به
زندان زاهدان و در آستانه سفر دبیر کل سازمان ملل متحد به ایران در تاریخ
٢۵ مردادماه ٩١ طی نامه‌ای از «بان کی مون» می‌خواهد شرایط آزادی وی را
فراهم کند. آگوشی در توصیف وضعیت خود می نویسد:
«در سن ۵٣ سالگی علاوه بر ناراحتی مزمن
اعصاب، کمردرد و شکم درد شدید دارم در بند ٧ زندان زاهدان در بین مجرمان
خشن و عمومی با کمبود امکانات بهداشتی و دارویی تحمل حبس می نمایم خانواده
ام از بابت تبعید من در فشار روحی قرار دارند و هزینه آمدن به ملاقات مرا
ندارند.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر