بعد از این‌کار صفر و یک‌هایی که فایل را می‌سازند کماکان روی کامپیوتر می‌مانند مگر این‌که چیز دیگری روی آن‌ها نوشته شود. بازیابی فایل‌های پاک شده با شیوۀ معمول هم کار چندان مشکلی نیست.
بیشتر برنامه‌های حذف فایل‌ها که برخی‌شان را قبلا معرفی کرده ایم از شیوه‌های مختلف و موثری برای پاک کردن داده‌ها استفاده می‌کنند. این شیوه‌ها یا با تعداد دفعاتی که روی فایل یا دیسک نوشته می‌شود تعیین می‌شود، یا با نوع داده‌ای که برای بازنویسی یا جایگزینی مورد استفاده قرار می‌گیرد و یا ترکیبی از این دو. گزینۀ حداکثری که بعضی برنامه‌ها ارائه می‌دهند، امکان ۳۵ بار باز نویسی است که بر اساس الگوریتم «گوتمان» استوار است.
این شیوه که توسط گوتمان و پلامب ابداع شده، از ترکیبی از داده‌های رندوم یا تصادفی و الگوهایی از داده‌هاست است که تضمین می‌کند داده‌های شما به هیچ وجه قابل بازیافت نباشند. هر چند اگر ترکیبی که توسط این دو نفر تعیین شده اعمال شود، ۱۰ جایگزینی کافی است و به ۳۵ تا نیازی نیست. به علاوه این توالی داده‌ها زمانی تعریف شدند که هارد ۲ گیگی، هارد بزرگ محسوب می‌شد و پیشرفت‌هایی که در زمینۀ تراکم ضبط به دست آمده به این معنی است که اغلب این تئوری‌ها به شکل و درجۀ سابق به کار نمی‌آیند.
انستیتوی ملی استاندارها و تکنولوژی (NIST) در سال ۲۰۰۶ اعلام کرد که برای درایوهای معمولی یک جایگزینی کافی است تا جلوی بازیافت داده‌ها را بگیرد حتی برای کسانی که از دستگاه‌های پیشرفته مغناطیسی برای این کار استفاده می‌کنند.
با وجود این کسانی که مسئلۀ امنیت را جدی می‌گیرند، از جمله مدیریت مخابرات امنیتی استرالیا و وزارت دفاع آمریکا یک رشته استاندارد تعریف کرده‌اند. وزارت دفاع سه بار بازنویسی را کافی می‌داند ولی شیوه هایی که استرالیایی‌ها توصیه می‌کنند (مغناطیس زدایی و نابودی) به معنی غیر قابل استفاده شدن دیسک است.
برای پاک کردن با لینوکس، همانطور که انتظار می‌رود نه تنها مجانی است بلکه در اغلب نسخه‌ها ادغام شده. برای پاک کردن یک فایل از دستور shred استفاده می‌کنید و میتوانید تعداد دفعات را هم منظور کنید. برای پاک کردن دیسک کامل از دستور dd استفاده کنید (dd if=/dev/urandom of=/dev/sda bs=1M). هر دو بسیار موثرند. در ضمن مجبور نیستید این دستورها را از طریق یک سیستم لینوکس بدهید، میتوانید با یک سی دی لینوکس (مثل Ubuntu Live CD) بوت کنید و از آن طریق درایوهای ویندوز در ماشین خود را پاک کنید.
تنها راه پاک کردن اطلاعات هم از طریق نرم افزار نیست. درایوها برای ذخیرۀ اطلاعات مغناطیس استفاده می‌کنند، پس اگر به نرم افزارها اعتماد ندارید از آهن‌ربا استفاده کنید (همان شیوۀ مغناطیس زدایی استرالیایی‌ها). البته به آهن ربای بسیار قوی نیاز دارید که با حرکت دادنش روی دیسک میدان‌های مغناطیسی درایوتان را کاملا تغییر دهد. معمولا دیسک را غیرقابل استفاده می‌کند. اگر می‌خواهید کامپیوترتان را بفروشید، این راه زیاد خوبی نیست چون ممکن است آهن‌ربا موتور دیسک را هم از کار بیاندازد.
ورود دیسک‌های اساس دی به میدان، هم بعد جدیدی به مسئله پاک کردن دیسک وارد می‌کند و به خاطر سرعت، بی صدایی و کم مصرف بودن محبوبیت زیادی کسب کرده‌اند. ولی در ضمن ناامن تر هم هستند. دیلیت فایل‌ها و تمیز کردن فضای خالی روی این دیسک‌ها کارکرد ندارد. و اگر امنیت واقعا برایتان مهم است تنها راه استفاده از «پاک کردن امن (secure erase) است که شبیه بازگرداندن دیسک به شکلی است که از کارخانه آمده و همه سلول‌ها را روی صفر می‌گذارد. یعنی نمی‌توانید فقط یک فایل را برای همیشه از بین ببرید باید کل دیسک را کاملا پاک کنید. که این هم در صورتی که حرفه ای‌ها به دنبال اطلاعات شما باشند لزوما کارکرد ندارد.
این‌که از چه متدی استفاده می‌کنید بستگی به نیازهای‌تان و ترجیح‌تان نسبت به نرم افزارهای مختلف است. ولی خبر خوب این است که نیازی نیست ۳۵ بار دیسکتان را باز نویسی کنید (کاری که برای درایوهای بزرگ شاید چند روز طول بکشد). حتی پیتر گوتمان که روش ۳۵ از کار او الهام گرفته شده می‌گوید در درایوهای جدید معمولا یک بازنویسی کامل با داده‌های رندوم کافی است.
منبع: سسکو
بیشتر برنامه‌های حذف فایل‌ها که برخی‌شان را قبلا معرفی کرده ایم از شیوه‌های مختلف و موثری برای پاک کردن داده‌ها استفاده می‌کنند. این شیوه‌ها یا با تعداد دفعاتی که روی فایل یا دیسک نوشته می‌شود تعیین می‌شود، یا با نوع داده‌ای که برای بازنویسی یا جایگزینی مورد استفاده قرار می‌گیرد و یا ترکیبی از این دو. گزینۀ حداکثری که بعضی برنامه‌ها ارائه می‌دهند، امکان ۳۵ بار باز نویسی است که بر اساس الگوریتم «گوتمان» استوار است.
این شیوه که توسط گوتمان و پلامب ابداع شده، از ترکیبی از داده‌های رندوم یا تصادفی و الگوهایی از داده‌هاست است که تضمین می‌کند داده‌های شما به هیچ وجه قابل بازیافت نباشند. هر چند اگر ترکیبی که توسط این دو نفر تعیین شده اعمال شود، ۱۰ جایگزینی کافی است و به ۳۵ تا نیازی نیست. به علاوه این توالی داده‌ها زمانی تعریف شدند که هارد ۲ گیگی، هارد بزرگ محسوب می‌شد و پیشرفت‌هایی که در زمینۀ تراکم ضبط به دست آمده به این معنی است که اغلب این تئوری‌ها به شکل و درجۀ سابق به کار نمی‌آیند.
انستیتوی ملی استاندارها و تکنولوژی (NIST) در سال ۲۰۰۶ اعلام کرد که برای درایوهای معمولی یک جایگزینی کافی است تا جلوی بازیافت داده‌ها را بگیرد حتی برای کسانی که از دستگاه‌های پیشرفته مغناطیسی برای این کار استفاده می‌کنند.
با وجود این کسانی که مسئلۀ امنیت را جدی می‌گیرند، از جمله مدیریت مخابرات امنیتی استرالیا و وزارت دفاع آمریکا یک رشته استاندارد تعریف کرده‌اند. وزارت دفاع سه بار بازنویسی را کافی می‌داند ولی شیوه هایی که استرالیایی‌ها توصیه می‌کنند (مغناطیس زدایی و نابودی) به معنی غیر قابل استفاده شدن دیسک است.
برای پاک کردن با لینوکس، همانطور که انتظار می‌رود نه تنها مجانی است بلکه در اغلب نسخه‌ها ادغام شده. برای پاک کردن یک فایل از دستور shred استفاده می‌کنید و میتوانید تعداد دفعات را هم منظور کنید. برای پاک کردن دیسک کامل از دستور dd استفاده کنید (dd if=/dev/urandom of=/dev/sda bs=1M). هر دو بسیار موثرند. در ضمن مجبور نیستید این دستورها را از طریق یک سیستم لینوکس بدهید، میتوانید با یک سی دی لینوکس (مثل Ubuntu Live CD) بوت کنید و از آن طریق درایوهای ویندوز در ماشین خود را پاک کنید.
تنها راه پاک کردن اطلاعات هم از طریق نرم افزار نیست. درایوها برای ذخیرۀ اطلاعات مغناطیس استفاده می‌کنند، پس اگر به نرم افزارها اعتماد ندارید از آهن‌ربا استفاده کنید (همان شیوۀ مغناطیس زدایی استرالیایی‌ها). البته به آهن ربای بسیار قوی نیاز دارید که با حرکت دادنش روی دیسک میدان‌های مغناطیسی درایوتان را کاملا تغییر دهد. معمولا دیسک را غیرقابل استفاده می‌کند. اگر می‌خواهید کامپیوترتان را بفروشید، این راه زیاد خوبی نیست چون ممکن است آهن‌ربا موتور دیسک را هم از کار بیاندازد.
ورود دیسک‌های اساس دی به میدان، هم بعد جدیدی به مسئله پاک کردن دیسک وارد می‌کند و به خاطر سرعت، بی صدایی و کم مصرف بودن محبوبیت زیادی کسب کرده‌اند. ولی در ضمن ناامن تر هم هستند. دیلیت فایل‌ها و تمیز کردن فضای خالی روی این دیسک‌ها کارکرد ندارد. و اگر امنیت واقعا برایتان مهم است تنها راه استفاده از «پاک کردن امن (secure erase) است که شبیه بازگرداندن دیسک به شکلی است که از کارخانه آمده و همه سلول‌ها را روی صفر می‌گذارد. یعنی نمی‌توانید فقط یک فایل را برای همیشه از بین ببرید باید کل دیسک را کاملا پاک کنید. که این هم در صورتی که حرفه ای‌ها به دنبال اطلاعات شما باشند لزوما کارکرد ندارد.
این‌که از چه متدی استفاده می‌کنید بستگی به نیازهای‌تان و ترجیح‌تان نسبت به نرم افزارهای مختلف است. ولی خبر خوب این است که نیازی نیست ۳۵ بار دیسکتان را باز نویسی کنید (کاری که برای درایوهای بزرگ شاید چند روز طول بکشد). حتی پیتر گوتمان که روش ۳۵ از کار او الهام گرفته شده می‌گوید در درایوهای جدید معمولا یک بازنویسی کامل با داده‌های رندوم کافی است.
منبع: سسکو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر