با گذشت کمتر از یک روز از بازداشت نرگس محمدی، فعال حقوق بشری در ایران، اعتراضات نسبت به این اقدام چه در داخل ایران و چه خارج از کشور گسترش یافته است.
نرگس محمدی صبح روز سه‌شنبه ١۵ اردیبهشت‌ماه بازداشت شد.
در ایران، کانون شهروندی زنان در نامه سرگشاده‌ای خطاب به شهیندخت مولاوردی، معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری نسبت به دستگیری نرگس محمدی اعتراض کرد و خواهان آزادی فوری وی شد.
کانون شهروندی زنان در این نامه بازداشت نرگس محمدی را «ناگهانی و در کمال ناباوری بدون هیچ اخطاریه قبلی» عنوان کرده و گفته است: «باید پرسید چرا نیروهای امنیتی و قضایی امری را که می‌توانست با یک برگه اخطاریه عملی شود، با هجوم ده‌ها مأمور و ایجاد فضای وحشت، عملی کرده‌اند و به این ترتیب خانه و زندگی شهروندان را که باید امن باشد دچار تنش و درگیری‌های خشونت‌بار ساخته‌اند؟»
مأموران امنیتی برای بازداشت نرگس محمدی صبح روز سه‌شنبه ١۵ اردیبهشت‌ماه به منزل شخصی او مراجعه کردند. به‌گفته یک منبع آگاه نرگس محمدی از رفتن با مأموران امتناع کرده و در خانه را به روی آن‌ها باز نکرده بود اما مأموران به زور وارد خانه شدند و او را بازداشت کردند.
کانون شهروندی زنان در نامه خود همچنین به بیماری آمبولی ریه و فلج عضلانی نرگس محمدی که در سال ۱۳۹۱ در زندان به آن مبتلا شد اشاره کرده و گفته‌اند دستگیری خانم محمدی در حالی صورت می‌گیرد که او تحت درمان و زیر نظر پزشکان متخصص، روزانه مقدار زیادی قرص و دارو مصرف می‌کند.
این کانون با تأکید بر این‌که فعالیت‌های نرگس محمدی در جهت ارتقای جامعه مدنی و پیگیری مسایل حقوق زنان و حقوق بشری و در چارچوب قانون بوده، یادآور شده‌اند که او تنها سرپرست دو فرزند هشت ساله‌اش کیانا و علی است و آن‌ها به شدت نیازمند حضور مادر خود هستند.
تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی و از فعالان سیاسی، پس از رویدادهای سال ۱۳۸۸ در ایران، با افزایش فشارها و سرکوب‌ها مجبور به ترک کشور شد و اکنون در فرانسه به‌سر می‌برد.
در همین حال برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، که برنامه مشترک فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر (FIDH) و سازمان جهانی مبارزه با شکنجه (OMCT) است نیز در اطلاعیه‌ای دستگیری نرگس محمدی را محکوم کرد.
برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر بازداشت نرگس محمدی را «خودسرانه» نامید و گفت تداوم آزار قضایی علیه او به ظاهر فقط به قصد مجازات او به دلیل فعالیت‌های حقوق بشری اوست.
برنامه نظارت از گروه تحقیق سازمان ملل برای حبس‌های خودسرانه درخواست کرد تا در رابطه با بازداشت نرگس محمدی اقدام کند و از دولتمردان ایران خواست او را فوری و بدون قید و شرط آزاد کنند و در هر شرایطی سلامت جسمانی و روانی او و تمام مدافعان حقوق بشر را در ایران تضمین کنند.
گزارشگران بدون مرز نیز با انتشار بیانیه‌ای بازداشت نرگس محمدی را محکوم کرد. به‌گفته این سازمان مدافع حقوق روزنامه‌نگاران مأموران وزارت اطلاعات پس از بارها تهدید و احضار، به آزادی موقت نرگس محمدی پایان داده و او را در ظاهر برای سپری کردن شش سال محکومیت‌‌اش روانه زندان اوین کرده‌اند.
ساعاتی پس از بازداشت نرگس محمدی برخی از همراهان او از جمله گوهر عشقی، مادر ستار بهشتی، وبلاگ‌نویسی که در زندان جان سپرد؛ محمد نوری‌زاد، روزنامه‌نگار و زندانی سیاسی سابق و محمد ملکی، نخستین رئیس دانشگاه تهران پس از انقلاب، در برابر زندان اوین تحصن کردند.
نرگس محمدی، سخنگو و نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر، عضو کارزار لغو گام به گام اعدام و کانون شهروندی زنان است. او به‌تازگی کارزار مبارزه با زندان انفرادی را به راه انداخته بود.