#ایران#iran# نامه جمعی از زندانیان سیاسی در خصوص وضعیت بحرانی زندانی سیاسی کرد «رمضان احمد كمال»

خبرگزاری بام– زندانیان سالن ١٢ زندان رجایی شهر (گوهر دشت) ضمن ابراز نگرانی از وضعیت همبندی خود “رمضان احمد كمال” طی نامه‌ای از سازمان‌های حقوق بشری خواهان رسیدگی به وضعیت زندانیان بیمار و عدم توجه به موقع و مناسب به درمان آنها شدند.

متن کامل این نامه را در زیر می‌خوانید:

زندانی سیاسی کرد رمضان احمد كمال در وضعیت خطرناک

روز چهارشنبه ٩ دی ۱۳۹۴ زندانی سیاسی کرد «رمضان احمد كمال» به خاطر نوعی بی حسی که مدت‌ها در دستش عارض شده بود، به بیمارستان اعزام گردید. درحالی که به جز بی حسی که ماه‌ها بود با آن دست به گریبان بود مشکل دیگری نداشت اما در فاصله انتقال از بند ۴ زندان رجایی شهر تا رسیدن به بیمارستان، حال وضعیت عمومی این زندانی سیاسی به گونه‌ای دگرگون می‌گردد، که بیمارستان ساسان به دلیل علائم حیاتی بسیار ضعیف، از پذیرش او خودداری می‌کند. به همین خاطر اجبارا او را به بیمارستان هزار تختخوابی تهران (خمینی) منتقل مى‌كنند ولی از همان روز یعنی از چهارشنبه تا کنون در وضعیت بیهوشی و نوعی کما به سر می‌برد و هیچکس نه مسئولیت آنرا می‌پذیرد و نه حتی علت این بیهوشی را توضیح می‌دهد.

همبندیان این زندانی سیاسی ضمن هشدار و استمداد به خاطر وضعیت خطرناک او، از همه مراجع حقوق بشری تقاضای توجه و رسیدگی به این مهم را داشته و اعلام می‌دارند که این زندانی (رمضان احمد كمال) اولین بار که به بیرون از زندان اعزام گردید به دلیل عمل جراحی ناقص و احتمالا غیراصولی بود که در همین زندان رجایی شهر در سال ٩٠ بر روی دست او که شکسته بود، صورت گرفت بطوری كه استخوان دستش تا مدت‌ها تبدیل به منبع تولید عفونت شده بود و بعد هم با وجود از كار افتادگي كامل دستش، مامورین زندان هنگام اعزام اوبه بيمارستان با توهین و اهانت و نهایتا با گذاشتن اسلحه بر روی شقیقه‌اش، به او دستبند زدند، در حالی که او مطرح مى‌كرد دست من شکسته و عفونی شده‌، اگر خيالتان راحت نيست به جای دستبند چند پابند به پایم بزنید… ولی کسی توجه نمی‌کرد.

در موارد دیگر هم زندانیان را به خاطر بستن دستبند مورد ضرب و شتم قرار داده‌اند که در آخرین مورد، اين مسئله منجر به آسیب دیدگی، عفونت کلیه و حتی خونریزی شده بود. این شیوه معمول در برخورد با زندانیان رجایی شهر است (که در رابطه با زندانیان عادی بسیار اسف بار تر است) و موارد آن بارها و بارها خبرساز و رسانه‌ای شده ولی نتیجه‌ای در بر نداشته است. با این همه در حال حاضر نگرانی از بابت وضعیت فعلی این زندانی سیاسی کرد است و مجددا از همه مجامع و ارگان‌های حقوق بشری، به طور خاص پزشکان بدون مرز استمداد كمك و توجه به این موضوع مهم را داريم.

زندانیان سیاسی سالن ١٢ زندان رجایی شهر – ١١ دی ۱۳۹۴

نوشین ارشادی