انتقال لطیف حسنی زندانی سیاسی به رجایی شهر پس از اعتصاب غذای طولانی

2014..1.7

وضعیت جسمی لطیف حسنی زندانی سیاسی در چهل و پنجمین روز از اعتصاب غذا بحرانی گزارش شده، و این زندانی از زندان اوین به قرنطینه زندان رجایی شهر منتقل شده است.
اعظم پیری همسر لطیف حسنی زندانی سیاسی به کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی گفت: امروز صبح همسرم تماس گرفت و گفت روز شنبه از زندان اوین به قرنطینه زندان رجایی شهر و امروز از آنجا به بند 10 این زندان منتقل شده و از آنجایی که هنوز به بند سیاسی (تفكیك جرایم) منتقل نشده است، اعتصابش همچنان ادامه دارد. با توجه به سابقه سکته قلبی که ایشان دارد، می‌ترسم که در این روزها اتفاق ناگواری برای ایشان رخ دهد.
این در حالی است که وضعیت جسمانی این زندانی سیاسی در 45امین روز از اعتصاب غذایش، بسیار وخیم است و در چند روز گذشته حتی مراقبت‌ها و کنترل‌های پزشکی نیز از وی به عمل نیامده است.
همسر این زندانی سیاسی شرایط انتقال لطیف حسنی از اوین به رجایی شهر را اینگونه تشریح کرد: پس از اینکه به مدت 3 روز را در قرنطینه زندان اوین بودم، در چهل و دومین روز اعتصاب غذا، روز شنبه 93/4/7 ماموران زندان اوین مرا دست بسته به پایگاه 7 امنیت عمومی تهران تحویل دادند. ساعت 16:30 ماموران بدرقه پایگاه مرا به همراه 5 زندانی دیگر با بستن دستبند به هر دو دستمان و به همدیگر به صورت زنجیری انسانی، سوار یک ماشین ون بسیار گرم و کثیف که ساعت‌ها زیر آفتاب مانده بود، کردند. سپس با ویراژهای شدید به طوری که سر و صورت متهمین به همدیگر برخورد می‌کرد، به سمت کرج به راه افتادیم. زمانی که به این مساله اعتراض کردیم با حرف‌های رکیک و فحاشی آنها مواجه شدیم. یکی از مامورین در پاسخ اعتراض من که گفتم کاش دستگاه مربوطه به شما تفهیم می‌کرد که حقوق یک متهم چیست و چگونه باید حقوق یک زندانی را رعایت کنید، گفت: من خودم فوق لیسانس هستم! و مرا تهدید کرد که اگر بار دیگر اعتراض کنم از ماشین بیرون کشیده زیر مشت و لگد خواهد گرفت و مجددا شروع به فحاشی نمود.
اعظم پیری همسر لطیف حسنی ادامه داد: مامورین مواد غذایی آن 5 نفر زندانی را که شامل بیسکویت و تن ماهی و غیره که خودشان تهیه کرده بودند را از دستشان گرفته و به آنها پس ندادند! در اتاق جستجوی زندان رجایی شهر نیز یکی از مامورین به یکی از زندانیان چندین سیلی زده و مدام فحش می‌داد و زندانی بیچاره سرش را پایین انداخته بود و اشک می‌ریخت. در حین این انتقال دستبند یکی دیگر از همراهان من به حدی سفت بود که دستش را زخمی کرده بود و هنگامی که این مساله را بیان کرد، مامورین حتی شل کردن دستبند را هم نپذیرفتند.