سه‌شنبه، تیر ۱۷، ۱۳۹۳

طرح احياء در ياچه اروميه از شعار تا واقعيت

 
بزرگترين درياچه ايران، خشك شده است. علت اصلى، مديريت فاجعه بار سياسى كشور در سى سال اخير است. دهها سد و هزاران چاه در حوزه ى درياچه اروميه ساخته شد كه باعث ميلياردر شدن پاسدار محصولى ها و جنايتكار هاى مثل او شد تا به اصطلاح اقتصاد در شمال غرب كشور، رشد بكند! عوامل اقليمى و طبيعى براى درياچه ى وان در تركيه كه در چند ده كيلومترى درياچه اروميه قرار دارد، باعث خشكى و نابودى نشده است.
بالطبع اين فاجعه ى زيست محيطى واكنشهاى بسيار متعددى را در سطوح مختلف اجتماعى، دانشگاهى و حكومتى را برانگيخته است.
حكومت اخوندى، اكنون در ساعت اخر و دقيقه ى نود فاجعه، با موج تبليغاتى عجيبى در حال "ارام درمانى" نگرانى اجتماعى است. علت، يك دغدغه محيط زيستى نيست، بلكه علت اصلى ترس از شورش هاى اجتماعى ناشى از خشكسالى و تشنگى است. استانهاى پر جمعيت كشور در معرض يك سونامى ريزگردهايى هست كه عواقب بسيار خطرناكى براى سلامت ميليونها ايرانى را داراست.
روزنامه ى اطلاعات رژيم در گزارشى كه قرار است فردا دوشنبه ١٧ تير، چاپ شود با تيتر "طوفان نمك، نيمى از كشور را تهديد ميكند" به گوشه هاى از اين فاجعه پرداخته و از نشست خبرى ستاد احياى درياچه اروميه گزارش داده كه در "صورت عدم احياى درياچه اروميه، توفان نمك شمال و شرق كشور را در بر خواهد گرفت" .
سرويس سياسي اجتماعي- سخنگوي ستاد احياي درياچه اروميه با اشاره به آسيب هاي احيا نکردن درياچه اروميه گفت: در صورتي که هر چه زودتر اين درياچه را احيا نکنيم ،توفان نمک، شمال و شرق کشور را در بر خواهد گرفت.
اين روزنامه مينويسد: "به گزارش خبرنگار ما، داود رضا عرب روز گذشته در نشست خبري ستاد احياي درياچه اروميه گفت: در صورتي که ريزگردها مهار و درياچه احيا نشود، ذرات نمک در هوا معلق مي شود و جنگل ها، مزارع و در نهايت زندگي مردم تحت تاثير قرار مي گيرد".

قبلا دولت روحانى اعلام كرده بود كه درياچه را به دو قسمت تبديل كرده و تنها قسمت شمالى را نجات خواهد داد. اين سياست از نظر بسيارى از كارشناسان مسائل محيط زيست يك شليك به شقيقه ى اين درياچه ارزيابى شد و انتقادات بسيارى از كارشناسان دانشگاهى را برانگيخت.
اما مسئول ستاد احياء ى درياچه با استفاده از كلماتى مثل "خرد دسته جمعى" كه اساسا در تناقض ماهوى با "جنون گاوى ولايت فقيه" قرار دارد و "استفاده از نظرات دهها متخصص ايرانى و خارجى" ، براى بررسى اين وضعيت فاجعه بار خبر ميدهد.
طرح هاى مطرح در اين ستاد، منجمله شامل پيشنهاد طرح انتقال اب از درياى خزر به درياچه ى اروميه هست، كه بيشتر بيانگر اين است كه اين طرح از جانب كسانى مطرح شده كه فاقد كوچك ترين سطح دانش محيط زيستى بوده و برداشت انها از اين دو اكوسيستم متفاوت چيزى در حد "اب حوض و خزينه" هست. اين پيشنهاد به قدرى غير علمى و غير عملى است كه روزنامه ى اطلاعات در همان خبر از قول يك استاد دانشگاه اين طرح را كاملا مردود دانسته است. اين استاد، هزينه ى سرسام اور اين طرح ، اختلاف سطح ، فاصله ى جغرافيايى، ساختار هاى موجود در مسير راه و تفاوتهاى شيميائى اين دو درياچه را از عوامل غير واقعى بودن اين طرح شمرده است.
به متن روزنامه توجه فرماييد: "در ادامه اين مراسم، مسعود تجريشي، استاد دانشگاه صنعتي شريف و عضو کار گروه احياي درياچه اروميه به انتقال آب درياي خزر به عنوان يکي از راهکارهاي پيشنهاد شده براي احياي درياچه اروميه اشاره کرد و گفت: انتقال آب از درياي خزر پروژه اي پرهزينه و زمان بر است. هر مترمکعب آب که از درياي خزر به اروميه انتقال داده شود، 2.5 ميليون دلار هزينه دارد و اين در حالي است که کشورهاي ديگر در شرايط مشابه اين کار را در 18 تا 40 سال انجام داده اند.

تجريشي با بيان اين که اگر به اميد درياي خزر بمانيم، درياچه اروميه را از دست مي دهيم گفت: آب خزر سولفاته است و رسوب محکمي در کف درياچه اروميه ايجاد خواهد کرد. به اين ترتيب کف درياچه را از دست مي دهيم و عمق آن کمتر مي شود و تبخير آب زودتر صورت مي گيرد. از سوي ديگر، جنگل‌هاي شمال، گسل ها و بزرگراه‌ها را در مسير داريم که براي عبور از آنها به حداقل 8 خط لوله نيازمنديم که براي انتقال آب از آنها بايد برق جديد توليد کنيم. در غير اين صورت به شبکه برق فشار وارد مي شود. در حقيقت همه اين هزينه ها و پيچيدگي طرح، آن را غيرعملي کرده است."

طرح ديگرى نيز براى برگرداندن مسير يك رودخانه ( رود زاب)  از كردستان به سمت اين درياچه مطرح شده است كه زمان بندى و هزينه ى كمترى را در بر دارد، اما تبعات سياسى و منطقه اى را در بر دارد كه مقوله را پيچيده تر ميسازد.
بحث انتقال اب ارس به درياچه ى اروميه هم مطرح شده است.
اين در حالى است كه بنا به گفته ى برخى از كارشناسان، اب جمع شده در پشت سدهاى حوزه اروميه بيش از سه ميليارد مترمكعب است كه ميتواند كل درياچه را احياء بكند. خشك كردن كامل قسمت جنوبى درياچه، ايجاد يك بيابان به وسعت ٣ هزار كيلومتر مربع است كه ضايعات انسانى و طبيعتى ناشى از ان بسيار فراتر از محاسبات سطحى رژيم، خواهد بود.
دولت روحانى فاقد توانايى پياده كردن اين طرحهاى غول اساست. تأثيرات اين طرح ها بر ساختار هاى اقتصادى، كشاورزى ، بازار كار در اين نقطه از كشور، به حدى هست كه خطر قيامهاى گرسنگان و بيكاران را در مقابل چشمان رژيم قرار ميدهد. وظيفه ى اصلى اين دولت ،حفظ حاكميت ولايت فقيه هست و بس.
افق وضعيت محيط زيست در اثر ندانم كارى، سياستهاى مخرب حكومتى و ريزگردها بسيار تيره هست. ما راهى جز سرنگونى اين حكومت نداريم. اين تنها يك انتخاب سياسى نيست بلكه اجبار حياتى است.


تاریخ ایجاد در 17 تیر 1393 
سینا دشتی 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر