میخ دیگری بر تابوت فوتبال ایران

سه شنبه، 7 مرداد ماه 1393 = 29-07 2014

سایت تابناک: حتی اگر همین بازیکنان با درخشش در بازی برابر آرژانتین، هواداران را دلگرم کرده باشند، وقتی در آستانه لیگ بر تر، ماجرای کارت پایان خدمت های جعلی پیش می آید و یا حرف های نکونام و قلعه نویی علیه هم منتشر می شود، باید به هواداران حق داد که از سکو های ورزشگاه ها فراری باشند.
سخنان روز گذشته جواد نکونام، یکی از جنجالی ترین مصاحبه های دوران ورزشی کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران بود. نکونام که پس از بازگشت از برزیل نتوانست جایی در ترکیب استقلال پیدا کند و سرانجام راهی اسپانیا شد، در مصاحبه ای تند علیه امیرقلعه نویی، سرمربی استقلالی ها را به انواع و اقسام اتهامات متهم کرد؛ اتهامات وحشتناکی که اثبات هر یک به تنهایی می تواند برای خواندن فاتحه فوتبال کشورمان کافی باشد!
ˈدیکتاتوری»، «کتک زدن هواداران»، «بازی دادن بازیکنان با توجه به مسائل مالی»
، «چیدن ترکیب تیم در قهوه خانه» و «همکاری با یک دلال برای گرفتن جای کارلوس کی روش»، بخشی از مهم ترین اتهاماتی بود که جواد نکونام در سخنان خود، متوجه امیر قلعه نویی و مجموعه همکارانش کرد. در این میان، ماجرای دوست نزدیک قلعه نویی و ماجرا هایش با ایمان موسوی، بازیکن سابق استقلال، یکی از مهم ترین کدهای دعوای این دوست.
اما صد البته حرف های نکونام بی پاسخ نماند و قلعه نویی هم شامگاه دیروز به آن واکنش داد که گفته های قلعه نویی هم نکات چشمگیری داشت. او گفت، نکونام باید در مراجع قضایی حاضر شود و درستی گفته هایش را اثبات کند.
وی همچنین گفت، در فصل گذشته بنا به درخواست علی کفاشیان، رئیس فدراسیون فوتبال ایران، نکونام را در استقلال نگه داشته، وگرنه تمایلی به آن نداشته است. حتی اگر همین سخن قلعه نویی درست باشد، چه نیاز به آوردن برهان برای فساد ساختاری در فوتبال ایران؟!
فوتبالی که رئیس فدراسیونش به تیم بازیکن تحمیل می کند، دیگر چه انتظاری از دلالان محترم می توان داشت؟ (البته کفاشیان هم گفته های قلعه نویی را تکذیب کرده تا بازار تکذیب ها داغ داغ باشد).
اما آنچه اکنون برای افکار عمومی در خصوص سخنان دو طرف وجود دارد، «درستی و نادرستی» گفته های دو طرف است که بی گمان مراجع ذی صلاح نباید نسبت به آن بی تفاوت باشند، بلکه باید با کدخدامنشی ماجرا را پایان دهند.
به هر حال، در بیست و چهار ساعت اخیر، حرف های عجیبی زده شده که برای دفاع از شرافت فوتبال ایران هم که شده، باید به آن رسیدگی شود. بسیاری بر این باورند که سخنان نکونام برای این است که به رغم همه تلاش هایش، نتوانسته راهی به ترکیب این فصل استقلال پیدا کند و اگر این گونه می شد، او نیز چشمش را بر این مسائل می بست؛ همان حرف هایی که قلعه نویی نیز شب گذشته گفت که چرا نکونام این صحبت ها را پس از قهرمانی استقلال نکرد و یا آنکه اگر این فصل در استقلال بازی می کرد، من «مرد» بودم.
در پایان باید گفت، بازخوانی سخنان جواد نکونام در روزهای نخست حضورش در استقلال تا اندازه بسیاری، گفته های قلعه نویی را تأیید می کند که صحبت های نکونام نه از حب علی که از بغض معاویه گفته شده است؛ اما در مقابل حجم هجمه های نکونام به قلعه نویی به حدی زیاد است که نمی توان به سادگی از آن گذشت؛ آن هم در فوتبالی که دست دلالان در آن بالا تر از همه دست هاست.
کمتر از یک سال است که مجلس شورای اسلامی در حال بررسی پرونده فساد در فوتبال ایران است و با اینکه کار بررسی هایش پیش از جام جهانی پایان یافته، قرائت آن را به پس از جام جهانی موکول کرد که گویا هنوز زمان آن فرا نرسیده است!
فدراسیون فوتبال، کمیته عریض و طویلی به نام کمیته اخلاق دارد که اگر هر بخش از گفت وگوهای نکونام و قلعه نویی به گوششان رسیده باشد، خوراک کاری یک سال آنان تأمین شده است.
اما همه این نهاد ها و سازمان های قانونی آنقدر در انجام وظایفشان تعلل می کنند تا اوضاع فوتبالمان هر روز اسفبار تر از دیروز شود. دعوای قلعه نویی و نکونام بیش از آنکه مجادله دو شخصیت فوتبالی در ایران باشد، دلیل روشن دیگری است بر وخامت حال فوتبالمان که هر روز رنجور تر و نزار تر می شود.
ایران پرس نیوز